เพลง | MUSIC

มองเห็นภาพถ่ายข้างฝา โธ่เอ๋ยน้ำตาไหลนองใบหน้าเหมือนที่ทุกวัน เห็นภาพเรานั่งเรียงเคียงกัน ใจเหมือนโดนมีดหั่น คิดถึงวันอดีตผ่านมา น้องนอนเศร้าโศกเสียใจ สวรรค์ทำไมถึงได้ลงโทษโหดร้ายหนักหนา คนที่เราเถิดทูนบูชา สวรรค์ชั่งไม่เมตตาแยกเรามาทั้งที่ยังรักกัน โธ่เอ๋ยกระต๊อบของชายคนยาก ถึงแม้หลังคามุงจาก พื้นปูฟากก็ยังใฝ่ฝัน น้องกลุ้มใจหนักคนที่รักไม่ได้ร่วมกัน คนที่ไม่เคยใฝ่ฝัน ไม่รู้สวรรค์ดึงมาทำไม มองเห็นภาพถ่ายของเรา โศกศัลย์ซึมเซาเหมือนหัวใจเราถูกลนด้วยไฟ แฟนจ๋าแฟนพี่รู้หรือไม่ เดียวนี้น้องนอนร้องไห้จนน้องกลายเป็นเจ้าน้ำตา โธ่เอ๋ยกระต๊อบของชายคนยาก ถึงแม้หลังคามุงจาก พื้นปูฟากก็ยังใฝ่ฝัน น้องกลุ้มใจหนักคนที่รักไม่ได้ร่วมกัน คนที่ไม่เคยใฝ่ฝัน ไม่รู้สวรรค์ดึงมาทำไม มองเห็นภาพถ่ายของเรา โศกศัลย์ซึมเซาเหมือนหัวใจเราถูกลนด้วยไฟ แฟนจ๋าแฟนพี่รู้หรือไม่ เดียวนี้น้องนอนร้องไห้จนน้องกลายเป็นเจ้าน้ำตา

ลูกเอ๋ยนอนเถิดนอนเสียเจ้า ยังอ่อนยังเยาว์ขวัญเจ้าดวงจิตแม่เอ๋ย ห่วงจริงแม่ไม่ทิ้งไปเลย นอนเสียเอย ตื่นได้เชยชมกัน ฟังกล่อมฟังเถอะจอมขวัญฟังแม่รำพัน ให้สวรรค์คุ้มครองเจ้า ทวยเทพ ครองป่าครองเขา ลูกยังอ่อนเยาว์โปรดเฝ้าดู หลับเสียดวงหทัยของแม่ แม่อยู่ดูแลขวัญแม่นอนเถิดแม่นอน ลูกเอ๋ยแม่เฉลยคำพร บุญครั้งก่อน แม่เคยทำมา ขอให้บุญช่วยรักษาวอนไหว้บูชา ให้ฟากฟ้ามาปกป้อง คุ้มเหตุภัยเภททั้งผอง เทพเจ้าครอง ปกป้องดวงใจ หลับเสียดวงหทัยของแม่ แม่อยู่ดูแลขวัญแม่นอนเถิดแม่นอน ลูกเอ๋ยแม่เฉลยคำพร บุญครั้งก่อน แม่เคยทำมา ขอให้บุญช่วยรักษาวอนไหว้บูชา ให้ฟากฟ้ามาปกป้อง คุ้มเหตุภัยเภททั้งผอง เทพเจ้าครอง ปกป้องดวงใจ

ไปเถอะนะพี่ไป ไปเที่ยวตามใจของพี่ ลูกสาวของใครดีๆ เชิญพี่ไปแอ่วไปดู เห็นหน้าเขียวๆฉันมองปั๊บเดียวก็รู้ ว่าพี่อยู่ไหนมา โทนโท่ละหนา ฝนตกสวยสวยตัวก็ลุยน้ำตา ต้องฝืนทำชื่นหน้าให้ขี้ข้าชื่นใจ ในใจหวิวๆ ฉันคอยนับนิ้วเอาไว้ คอยตั้งใจนั่งรอ โอ้ละหนอ ฝนโปรยเป็นสาย คอยจะได้แล้วก็ อกหนาวเอารักห่อ โอ้จะรอจนตาย แดดส่องเป็นแสง ดินก็แล้งต้นไม้ มองหาใบไม่มี โอ้ละเน้อ ในเอ๋ยหนอว่าใจ ดุจดังไฟร้อนจี่ แล้งเท่าแล้งแสงระวีไม่เท่านารีแล้งใจ ในใจแร้งรักถึงแม้ยอดรักใจร้าย มอบหัวใจไม่ขอคืนโอ้ละหนอ

ชีวิตเดียวเปลี่ยวใจ ยามห่างไกลบ้านเรือนหลับนอน ใจแม่คงร้าวรอน แม่ห่วงอาวรณ์คงคอยรอ จำพรากแม่ตามพ่อ รักแม่จับใจจำอำลา ใครเขามีพ่อกัน ไยพ่อฉันร้างไกลห่างตา อายฉันอายทั่วหล้า เพื่อนต่างพูดจากันเกลียวกรอ เป็นลูกไม่มีพ่อ ฉันก่อเกิดมาจากใครกัน พ่อจ๋าพ่อของลูก พ่อสร้างพ่อปลูกลูกมีชีวัน ด้วยพ่อสูงค่าอนันต์ จึงเกิดจากครรภ์มารดา แม่จ๋าลูกบูชา พ่อแม่เปรียบดังธรณี จนสายเลือดเติบโต เป็นโซ่ทองคล้องใจที่ดี ธรณีสายเลือด สายเลือดวิงวอนจงเอ็นดู ลูกสายเลือดรออยู่ ขอกตัญญูธรณี พ่อจ๋าพ่อของลูก พ่อสร้างพ่อปลูกลูกมีชีวัน ด้วยพ่อสูงค่าอนันต์ จึงเกิดจากครรภ์มารดา แม่จ๋าลูกบูชา พ่อแม่เปรียบดังธรณี จนสายเลือดเติบโต เป็นโซ่ทองคล้องใจที่ดี ธรณีสายเลือด สายเลือดวิงวอนจงเอ็นดู ลูกสายเลือดรออยู่ ขอกตัญญูธรณี

น่าเอ็นดูหนูจ๋าน่าเอ็นดู รักหนูอยากควงเคียงคู่รู้หรือเปล่า เห็นหนูค้อนงอดงอนงอนหน้าเหงาๆ หนูจ๋าทำไมหน้าเศร้าใครเล่าขัดใจให้หนูแง่งอน น่าเอ็นดูหนูจ๋าน่าปราณี เซ้าซี้โกรธเคืองเคืองพี่หรือขวัญอ่อน รักหนูด้วยเอ็นดูมิใช่หลอกหลอน ขอมองขอจองไว้ก่อนกลัวหนุ่มบ้านดอนพาหนีพี่เศร้า อย่าให้พี่ต้องหม้ายขันหมาก เจ้าสาวตีจาก ขันหมากพี่ใครจะเหมา อย่าให้พระขึ้นบ้านคอยหลงพลอยแต่เหงา อดฉันเพลและฉันเช้าเจ้าบ่าวเสียใจร้องไห้งอแง น่าเอ็นดูหนูจ๋าน่าเอ็นดู รักหนูเมตตาเอ็นดูหนูแน่ๆ หนูจ๋าอย่าทำงอนนะจักงามแท้ เลิกงอนจะไปขอแม่เถ้าแก่มาดองข้าวของไปหมั้น อย่าให้พี่ต้องหม้ายขันหมาก เจ้าสาวตีจาก ขันหมากพี่ใครจะเหมา อย่าให้พระขึ้นบ้านคอยหลงพลอยแต่เหงา อดฉันเพลและฉันเช้าเจ้าบ่าวเสียใจร้องไห้งอแง น่าเอ็นดูหนูจ๋าน่าเอ็นดู รักหนูเมตตาเอ็นดูหนูแน่ๆ หนูจ๋าอย่าทำงอนนะจักงามแท้ เลิกงอนจะไปขอแม่เถ้าแก่มาดองข้าวของไปหมั้น

พี่บอกแล้วว่าแล้วแต่วาสนา สุดแต่โชคชะตาจะเข่นจะฆ่าหรือว่าจะส่ง ได้มาพบน้องก็วาสนาแล้วโฉมยง ถ้าวาสนาของพี่ไม่ส่งพี่เองก็คงจะสิ้นหวัง พี่บอกรักก็เพราะพี่รักจนหลง พี่หักใจไม่ลงสิ้นวาสนาน้ำตาจึงหลั่ง สงสารเถิดน้องอย่าให้พี่หมองเพราะน้องชัง อยากมีแฟนเป็นฝาเป็นฝั่ง จะจนก็ช่างขอให้มีคู่ น้องนั้นมีวาสนาจึงมีเสน่ห์ ถึงใส่เพชรทองของเก๊ รับรองว่าเท่ห์คนมองไม่รู้ แต่วาสนาของพี่มันสั้นจุ๊ดจู๋ คนเขาไม่อยากเหลียวดู เหมือนต้มปลาทูค้างคืนแท้ๆ พี่บอกแล้วว่าแล้วแต่วาสนา จึงต้องเสียน้ำตา เจ็บใจหนักหนานอนดิ้นนอนแผ่ เห็นหน้าพี่แล้วเจ้าทำเหมือนดังเห็นตุ๊กแก เพราะว่าวาสนาพี่มันแย่ เหมือนดังตาแก่ขอทาน น้องนั้นมีวาสนาจึงมีเสน่ห์ ถึงใส่เพชรทองของเก๊ รับรองว่าเท่ห์คนมองไม่รู้ แต่วาสนาของพี่มันสั้นจุ๊ดจู๋ คนเขาไม่อยากเหลียวดู เหมือนต้มปลาทูค้างคืนแท้ๆ พี่บอกแล้วว่าแล้วแต่วาสนา จึงต้องเสียน้ำตา เจ็บใจหนักหนานอนดิ้นนอนแผ่ เห็นหน้าพี่แล้วเจ้าทำเหมือนดังเห็นตุ๊กแก เพราะว่าวาสนาพี่มันแย่ เหมือนดังตาแก่ขอทาน

สวยอะไรอย่างนี้ ให้ดูทั้งปีไม่มีเบื่อลูกนัยตา ผิวเธอช่างผุดผ่อง ดั่งใครเอาทองเข้ามาฉาบทา ขอเดาในใจถ้าไม่เป็นลูกพระยา คิดเอาว่า ต้องเป็นลูกสาวรัฐมนตรี สวยเสียจนต้องเพ้อ นี่เพียงพบเธอ แว๊บเดียวชั่วหนึ่งนาที ร้องแทบจะไม่ออก ดังถูกหมัดน็อกแทบสิ้นชีวี หลงคิดไปว่าแม่เป็นนางฟ้าโสภี ไฉนกันนี่มาดุ่มเดินอยู่บนพื้นดิน ถ้าเป็นดอกไม้จะเด็ดมาดม ถ้าเป็นขนมก็คงจะยื้อมากิน ถ้าแปลงตัวได้ จะแปลงเป็นไรเป็นริ้น แล้วบินไปเกาะที่แก้มยุพิน ขโมยจูบสักสองสามที สวยเหมือนดังนางฟ้า รูปทรงโสภา เสียเพียงแม่หยิ่งสิ้นดี ถึงน้องจะอยู่ป่า อยู่ตามบ้านนาน้องก็โสภี นุ่งกระโปรงสั้น ไล่ตามแฟชั่นทุกปี ชุดแม็กซี่มีดี้ก็มีนุ่งเหมือน เออ...กัน ถ้าเป็นดอกไม้จะเด็ดมาดม ถ้าเป็นขนมก็คงจะยื้อมากิน ถ้าแปลงตัวได้ จะแปลงเป็นไรเป็นริ้น แล้วบินไปเกาะที่แก้มยุพิน ขโมยจูบสักสองสามที สวยเหมือนดังนางฟ้า รูปทรงโสภา เสียเพียงแม่หยิ่งสิ้นดี ถึงน้องจะอยู่ป่า อยู่ตามบ้านนาน้องก็โสภี นุ่งกระโปรงสั้น ไล่ตามแฟชั่นทุกปี ชุดแม็กซี่มีดี้ก็มีนุ่งเหมือน เออ...กัน

ขนมจีนแม่วันลาคู่กับน้ำยาพระอภัย ถั่วงอกเสาวคนธ์คู่กับพริกป่นหัชชัย พันธ์ชิตคู่เพชราแต่พี่ยังหาคู่ไม่ได้ แม่สาวบ้านนานัยน์ตาหวาน ได้โปรดสงสารพี่หน่อยเป็นไร พี่เบื่อกรุงเทพเต็มทน พี่เบื่อรถยนต์เหมือนยุงฝูงใหญ่ เบื่อบังกะโลตึกโตระฟ้า เบื่อเที่ยวบาร์ไนต์คลับประดับไฟ พี่เบื่อถนนมันแคบน่าคิด โอ้ยรถลามันติดทั่วไป พี่เบื่อกรุงเทพหนักหนา เช้าตื่นขึ้นมาโอ้ยเดินกันไขว่ อยู่สี่พระยาย่ำมาบางลำพู อยู่บางปูย่ำมาพญาไท ย่ำจากกรุงเทพไปทุ่งเศรษฐี โอ้ยเห็นสาวที่นี่ติดใจ พี่อยากมาอยู่บ้านนา ฟังเสียงนกกาสายลมยอดไผ่ ฝากดวงชีวีอยู่ที่โฉมฉิน เหลือบยุงลิ้นพี่จะคอยปัดไกว พี่ช่วยตักน้ำตำข้าวให้น้อง โอ้ยแขนพี่จะป้องคุ้มภัย พี่อยากมาทำนาดูร เลี้ยงเป็ดหอยปูเลี้ยงหมูเลี้ยงไก่ เสร็จจากทำนาขายข้าลองทำ หมักแป้งทำขนมจีนขายเรื่อยไป พี่ก็ขยันน้องหมั่นอย่างนี้ โอ้ยก็เป็นเศรษฐีขึ้นไว ขนมจีนแม่วันลาคู่กับน้ำยาพระอภัย ถั่วงอกเสาวคนธ์คู่กับพริกป่นหัชชัย พันธ์ชิตคู่เพชราแต่พี่ยังหาคู่ไม่ได้ แม่สาวบ้านนานัยน์ตาหวาน ได้โปรดสงสารพี่หน่อยเป็นไร

ดินแดนแผ่นดินถิ่นงามแห่งนี้ เขาเรียกว่าทุ่งเศรษฐีล้วนมีแต่ทรัพย์ทั้งสิ้น ข้าเหลือจะนับมีขุมทรัพย์ในดิน ใครขยันทำมาหากินก็คงไม่สิ้นความหวัง ดินแดนแผ่นดินอุดมสุขขี พระเครื่องปรุทุ่งเศรษฐีล้วนมีค่าหลายพันช่าง ว่ากันว่าสาวมีผิวขาวเสียจัง กำแพงเพชรเมืองชื่อเสียงดัง ดอกไม้สะพรั่งงามตา ทุ่งเศรษฐีนี้แลโอฬารมีปูชนีสถาน วัตถุโบราณล้ำค่า งามทั้งดอกไม้และน้ำใจของชาวประชา งามทั้งวัดวาพระปฏิมาแห่งทุ่งเศรษฐี ดินแดนแผ่นดินถิ่นงามภาคเหนือ ล้วนแล้วแต่ช่างงามเหลือ ซ้ำเจือรอยยิ้มน้องพี่ ด้วยความซาบซึ้งชวนคิดถึงทั้งปี มองแก้มน้องเรื่อดังลิ้นจี่ ดังดอกไม้คลี่กลีบบาน ทุ่งเศรษฐีนี้แลโอฬารมีปูชนีสถาน วัตถุโบราณล้ำค่า งามทั้งดอกไม้และน้ำใจของชาวประชา งามทั้งวัดวาพระปฏิมาแห่งทุ่งเศรษฐี ดินแดนแผ่นดินถิ่นงามภาคเหนือ ล้วนแล้วแต่ช่างงามเหลือ ซ้ำเจือรอยยิ้มน้องพี่ ด้วยความซาบซึ้งชวนคิดถึงทั้งปี มองแก้มน้องเรื่อดังลิ้นจี่ ดังดอกไม้คลี่กลีบบาน

จะบอกเธอว่ารักเธอเท่าฟ้าเธอคงไม่เชื่อ พี่เลยต้องมาอิล่าอิเหลื่อพูดให้เธอเชื่อจะพูดอย่างไร ครั้นจะเอามีดมากรีดหัวอกให้ดูข้างใน ก็กลัวจะทนเจ็บไม่ไหวพลาดท่าลงไปเดี๋ยวตายฟรีๆ จะไปสาบานให้ฟังหน้าศาลเดี๋ยวเธอว่าบ้า พี่เลยต้องมานั่งคิดดูว่าพูดให้เข้าท่าต้องลองอีกที ต้องไปหัดซ้อมซ้อมบทเข้าพระเข้านางให้ดี จะถูกตบหน้าก็ไม่หนีตื้อดูสักทีต้องดีแน่ๆ ตื้อไม่รู้จะตื้ออีท่าไหน จะนั่งคอยเฝ้าเธอไว้ ก็กลัวเธอไล่ตะหวาดแว๊ด เด๋อๆด๋าๆเซ่อๆซ่าๆไม่ดีแน่ อยากจะบอกรักเธอเต็มแก่ ก็พูดตอแหลไม่ค่อยจะเป็น จะเอ่ยคำอ้างรักเธอเท่าช้างเดี๋ยวเธอว่าชุ่ย พี่เลยมานั่งอิรุกขลุกขุ่ยคิดจนหน้ามุ่ยแต่เช้าจรดเย็น กลุ้มใจจริงเชียวที่เกิดมาเกี้ยวผู้หญิงไม่เป็น จะทำอย่างไรให้เธอเห็นว่าพี่นี้เป็นคนซื่อจนเซ่อ ตื้อไม่รู้จะตื้ออีท่าไหน จะนั่งคอยเฝ้าเธอไว้ ก็กลัวเธอไล่ตะหวาดแว๊ด เด๋อๆด๋าๆเซ่อๆซ่าๆไม่ดีแน่ อยากจะบอกรักเธอเต็มแก่ ก็พูดตอแหลไม่ค่อยจะเป็น จะเอ่ยคำอ้างรักเธอเท่าช้างเดี๋ยวเธอว่าชุ่ย พี่เลยมานั่งอิรุกขลุกขุ่ยคิดจนหน้ามุ่ยแต่เช้าจรดเย็น กลุ้มใจจริงเชียวที่เกิดมาเกี้ยวผู้หญิงไม่เป็น จะทำอย่างไรให้เธอเห็นว่าพี่นี้เป็นคนซื่อจนเซ่อ

คนสวย ป.4 เทพีสงกรานต์เดือนห้า มีคนเขาพาแก้วตาสู่ฟ้าบางกอก หวั่นคืนสังคมลมร้ายปลายลิ้นคนหลอก พัดใจทรามวัยบ้านนอก อกหักสำลักน้ำตา ความสวยความซื่อ มันคือฉนวนความเศร้า ใจคนเหลือดาวมืดดำดั่งท้องทะเลบ้า ตกเบ็ดสายยาว ปลาสาวจากแดนบ้านป่า หลงกินเหยื่อเพลินอุรา จึงเสียเนื้อปลาสังเวยโลกีย์ เสื้อสวยใครก็จ้องซื้อใส่ ดอกไม้แมลงชอบตอมกลิ่นสี คนรวยรวยชอมมีเมียน้อยเทพี สงสารคนสวย ป.4 จะไปเสียทีเศรษฐีพ่อเล้า พอถึงเดือนห้าพี่นอนถอนใจสะอื้น คอยหาขวัญยืนกลับคืนพื้นดินถิ่นเก่า เคยเล่นสงกรานต์อาบน้ำพ่อแก่แม่เฒ่า ไม่มีเทพีคนเก่า งานวัดบ้านเราก็เหงาเหลือเกิน พอถึงเดือนห้า พี่นอนถอนใจสะอื้น คอยหาขวัญยืน กลับคืนพื้นดินถิ่นเก่า เคยเล่นสงกรานต์ อาบน้ำพ่อแก่แม่เฒ่า ไม่มีเทพีคนเก่า งานวัดบ้านเราก็เหงาเหลือเกิน

ตาเมื่อตาต่อตาเรามาเจอะกัน ฉันจ้องตาเธอเธอจ้องตาฉัน ต่างคนต่างหลิ่วนัยตาให้กัน เธอจ้องตาฉัน ฉันจ้องตาเธอ เธอ เธอรู้ไหมนัยตาเธอหวานนัก ฉันมองพักเดียว ยังต้องหลง จ่อจิตรพะวง เพราะตาของเธอ เธอมีเสน่ห์อยู่ที่ดวงตา เธอมีราคา เพราะตาเธอหวาน ซาบซึ้งดวงมาลย์ ฉันแทบละเมอ อย่าให้ฉันเก้อ เพราะเธอหลบตา รู้ตัวหรือเปล่าว่าเธอสวย มองฉันบ่อยๆซิเธอจ๋า ฉันสุขอุรา เพราะตาของเธอ ตาเมื่อตาต่อตาเรามาเจอะกัน ฉันจ้องตาเธอเธอจ้องตาฉัน ต่างคนต่างหลิ่วนัยตาให้กัน เธอจ้องตาฉัน ฉันจ้องตาเธอ เธอเธอรู้ไหมนัยตาเธอหวานนัก ฉันมองพักเดียว ยังต้องหลง จ่อจิตรพะวง เพราะตาของเธอ เธอมีเสน่ห์อยู่ที่ดวงตา เธอมีราคา เพราะตาเธอหวาน ซาบซึ้งดวงมาลย์ ฉันแทบละเมอ อย่าให้ฉันเก้อ เพราะเธอหลบตา รู้ตัวหรือเปล่าว่าเธอสวย มองฉันบ่อยๆซิเธอจ๋า ฉันสุขอุราเพราะตาของเธอ

ม่วยเกี๊ยะเงี๋ยะเงี๋ยะฮอเจ๊าะ ม่วยม่วยช่างงามฮอเจี๊ยะ เงี๋ยะเงี๋ยะเจ๊าะ สวยจริงจริงน่าอิงชิดใกล้ เฮียเป็นคนไทย จะรังเกียจไหมละหมวยคนดี น่ารักเหลือเกินม่วยเกี๊ยะ ม่วยจ๋าช่างงามน่ารัก สวยยิ่งนัก สวยกว่าใครถูกใจเฮียนี้ ม่วยเกี๊ยะคนดี เปรียบคงไมตรีที่มารักคนไทย เฮียนี้จะเป็นคนขายเต๋าฮวย พออิ่มจากก๋วยคราวนี้คงรวยกันใหญ่ มีลูกเป็นตี๋อาหมวยไว้ชื่นใจ จะได้ไว้ใช้ล้างถ้วยล้างชาม ม่วยเกี๊ยะเงี๋ยะเงี๋ยะฮอเจ๊าะ ชื่อเพราะเสียจริงม่วยเกี๊ยะ ม่วยม่วยเกี๊ยะ รักอาเฮียเตี่ยคงไม่ห้าม ม่วยจ๋าคงงาม ช่วยตอบคำถามบอกรักสักคำ (พูด) ม่วยเอ๋ย เสี่ยเฮียดีกว่าน้อ อาเจ้ลื้อเคยเสี่ยอาสุรพลพ่ออั่วมาแล้ว ลื้อเสี่ยอั่วนิดเดียวไม่ได้เลยเหรอ สุรชัยเอ๋ยลื้อเสี่ยอั่ว อั่วก็เสี่ยลื้อ ดีดีดีดี เฮียนี้จะเป็นคนขายเต๋าฮวย พออิ่มจากก๋วยคราวนี้คงรวยกันใหญ่ มีลูกเป็นตี๋อาหมวยไว้ชื่นใจ จะได้ไว้ใช้ล้างถ้วยล้างชาม ม่วยเกี๊ยะเงี๋ยะเงี๋ยะฮอเจ๊าะ ชื่อเพราะเสียจริงม่วยเกี๊ยะ ม่วยม่วยเกี๊ยะ รักอาเฮียเตี่ยคงไม่ห้าม ม่วยจ๋าคงงาม ช่วยตอบคำถามบอกรักสักคำ

สาวเอยพี่เพิ่งเคยเห็นหน้า บุญตาที่พี่ได้มาเจอ ยืนคนเดียว ไม่เปล่าเปลี่ยวบ้างหรือเธอ ดูสิเออ ยอดรัก พี่สู้ทักยังทำเมิน รีบดุ่มเดินทำหน้างอ ไม่พูดจาเลยหนอนาง แจ่มเหลือเกินจนพี่เดินตกทาง มองเสียจนตาค้าง เห็นน้องนางพี่แทบงง เนตรน้องแจ๋ว แววประกายยามจ้อง เซฟน้องงาม ยามเจ้าเดินดุจหงษ์ อกเจ้าตึงเหมือนหนึ่งกับอนงค์ หยาดฟ้าลงมากราย ให้ชาวโลกหมายชม คอเจ้ากลม เอวเจ้ากลึง เหมือนหนึ่งนางบุษบา อิเหนาหรือจะไม่เสน่หา แม้แต่จรกายังคลั่งรักอกหักตรอม แม้ได้นางมาแนบหว่างใจของพี่ ถึงชีวีพี่จะม้วยก็ยอม แม้จะมีอุปสรรคห้อมล้อม พี่นี้ยอมถวายขอให้ได้แต่นวลนาง มาแนบเคียงกลางหว่างใจ ช่วยดับไฟในอกพี่ บุษบาจ๋าช่วยโปรดปราณี นึกว่าพี่เป็นอิเหนา เถิดนะเจ้าคนงาม สาวเอยพี่เพิ่งเคยเห็นหน้า บุญตาที่พี่ได้มาเจอ ยืนคนเดียว ไม่เปล่าเปลี่ยวบ้างหรือเธอ ดูสิเออ ยอดรัก พี่สู้ทักยังทำเมิน รีบดุ่มเดินทำหน้างอ ไม่พูดจาเลยหนอนาง แจ่มเหลือเกินจนพี่เดินตกทาง มองเสียจนตาค้าง เห็นน้องนางพี่แทบงง เนตรน้องแจ๋ว แววประกายยามจ้อง เซฟน้องงาม ยามเจ้าเดินดุจหงษ์ อกเจ้าตึงเหมือนหนึ่งกับอนงค์ หยาดฟ้าลงมากราย ให้ชาวโลกหมายชม คอเจ้ากลม เอวเจ้ากลึง เหมือนหนึ่งนางบุษบา อิเหนาหรือจะไม่เสน่หา แม้แต่จรกายังคลั่งรักอกหักตรอม แม้ได้นางมาแนบหว่างใจของพี่ ถึงชีวีพี่จะม้วยก็ยอม แม้จะมีอุปสรรคห้อมล้อม พี่นี้ยอมถวายขอให้ได้แต่นวลนาง มาแนบเคียงกลางหว่างใจ ช่วยดับไฟในอกพี่ บุษบาจ๋าช่วยโปรดปราณี นึกว่าพี่เป็นอิเหนา เถิดนะเจ้าคนงาม

"โอ๊ย...กลัวแล้วตายแล้ว ละกลัวแล้วเจ้าข้า ความทุกข์เจ้าขา เวทนาลูกบ้าง ยากดีมีจนละก็ไม่พ้นกองเวร ทุกข์ยากทุกข์เย็น ไม่วายเว้นหม่นหมาง ดินฟ้าเหี้ยมโหด โกรธพึงเกลียดชัง ละไม่สงสารลูกช้าง โถช่างปะไร เกิดเป็นคนจนก็ต้องทนอดออม แต่งตัวออมซอม ยอมทุกข์ทนได้ ทุกข์อดทุกข์ยากลำบากลำบน ทุกข์เกิดมาจนบ่นไปไฉน ข้าวสารกรอกหม้อ จะไปขอทานใคร ทนหิวทนโหย โอ๊ยโอยปวดใจ อยากจนอยากจนเสียเมื่อไร อยากกอดเข่าร้องไห้ ทุกข์ไม่มีกิน เกิดเป็นชาวนาโถต้องหน้าดำ ลำบากตรากตรำกรำทุกข์ทั้งสิ้น หากเทวดาละฝนฟ้าอำนวย ก็เหมือนได้ช่วย ปลดหนี้ปลดสิน ถ้าฝนสั่งฟ้าลงมาท่วมดิน นาล่มปีไหนไม่มีข้าวกิน แต่งตัวแต่งตัวขาดวิ่น ทุกข์ไม่สร่างสิ้น นอนกับดินกินกับทราย ทุกข์...มีรักมีสุขมีทุกข์แน่นหนัก ที่ไหนมีรักมักทุกข์ง่ายง่าย ทุกข์รูปไม่หล่อทุกข์พ่อไม่รวย ทุกข์แฟนไม่สวย สำรวยเฉิดฉาย ทุกข์ไร้เงินแสน ทุกข์แฟนกลับกลาย สาวแก่แม่หม้าย ทุกข์ชายไม่แล อนึ่งคนทนทุกข์จนมีลูกมีเต้า กินเกลือคลุกข้าวจนเฒ่าจนแก่ เกิดมีลูกชายหวังจะได้บวช ชาวบ้านก็สวด กันกระแนะกระแหน พ่อนาคเนื้อหอม สาวตอมกันแจ กลัวไม่ทันพรรษาละสีกาชะแง้ ห่วงบ้านห่วงบ้านจะแย่ เพราะสีกาท้องแก่ ทุกข์แย่เชียวแม่คุณ เกิดเป็นผู้หญิงทุกข์ยิ่งกว่าใคร ทุกข์น่าเห็นใจละวุ่นวายว้าวุ่น เกิดเป็นลูกเลี้ยงแม่เลี้ยงก็ด่า ทุกข์โศกไม่ซาด่าว่าเฉียวฉุน พอหลงเมียน้อย พลอยลืมบาปบุญ จะรีบมีผัวทุกข์กลัวขาดทุน แม่เอ๋ยละแม่เอ๋ยแม่คุณ ตักบาตรทำบุญ เอาไว้เถิดสบาย โอ๊ย...แต่ฉันมีทุกข์ มีทุกข์มากกว่า ทุกข์นักทุกหนาเบื่อระอาแหนงหน่าย ทุกข์ไม่อยากมีลูก ทุกข์ไม่อยากมีเมีย กลัวลูกดกยั้วเยี้ย ทุกข์เมียห่างหาย สาวสาวหนุ่ม กลุ้มจริงกลุ้มใจ ทุกข์ไม่อยากตาย ทุกข์ใจอนิจจา ทุกข์จังทุกข์จังละธรรมดา ทุกข์จังทุกข์จังอนิจจา ทุกข์จังทุกข์จังธรรมดา ทุกข์จังทุกข์จังยามชรา "

"ขอเครื่องสูบน้ำให้ผมสักเครื่อง โถคนในเมืองคงน้ำใจดีบ้านผมมีเมฆมี ฟ้า แหงนหน้าเบิ่งฝนไม่มีชาวนาทุกที่มีแต่น้ำตา ขอควายเทียมไถให้ผมสักโตหรือจะให้วัว ถ้าท่านศรัทธาบ้านผมไม่มีรถไถมีควายก็แก่ชรา ไอ้ทุยไถนาไม่ค่อยมีแรงจะซื้อควายเผือกสักตัว(ยายกลัวมันจะแพงลูกเอ๋ย) อยากซื้อควายเหล็กสักคัน(ตากลัวน้ำมันจะแพงลูก) อยากซื้อปุ๋ยไว้สักตัน(ยายกลัวมันจะแพงลูกเอ๋ย) ผมโดนแดดหลังแห้งท่านคงไม่แล้งน้ำใจ ขอวอนทุกท่านเห็นใจชาวนาผมรอเมตตา จากสายใจไทยแฟนสาวไม่เคยจะสน เพราะผมขาดฝนขาดควายอย่าให้ผมตายเหมือนข้าวในนา จะซื้อควายเผือกสักตัว(ยายกลัวมันจะแพงลูกเอ๋ย) อยากซื้อควายเหล็กสักคัน(ตากลัวน้ำมันจะแพงลูก) อยากซื้อปุ๋ยไว้สักตัน(ยายกลัวมันจะแพงสิลูก) ผมโดนแดดหลังแห้งท่านคงไม่แล้งน้ำใจ ขอวอนทุกท่านเห็นใจชาวนาผมรอเมตตา จากสายใจไทยแฟนสาวไม่เคยจะสน เพราะผมขาดขาดฝนขาดควายอย่าให้ผมตายเหมือนข้าวในนา"

"รักของพี่นี่คงไม่มีความหมายพี่อยากจะกินยาตาย เพราะเธอไม่มาใยดีรักกัน รักกันหมั่นมาหลายปี เธอกลับมาคิดหน่ายหนี ทิ้งพี่ปวดร้าวอุรา รักของพี่นี้คงจะไม่มีหวัง รักเธอส่วนเธอชิงชัง หมางเมินห่างไปไกลตาพบรักใหม่หรือไรจึงไม่เหลียวมา ใยหน่ายเร็วนักแก้วตาลืมทั้งคำสัญญาใช่ไหม ใจเธอช่วงเปาะไม่แน่นไม่เหนียวห่างกันประเดี๋ยวเดียว ก็เลยลดเลี้ยวผ่านไปสุดหนึ่งจะช้ำเธอนั้นทำฉันร้องไห้ อีกนานสักเท่าใดหัวใจจึงคลายระบม รักของพี่นี้คงจะต้องเป็นหมันหัวใจพี่เศร้าโศกศัลย์ เพราะเธอไม่มาเชยชมต้องฝืนใจเศร้าเหมือนดังเว้าที่ขาดลม ใจปวดดังมีดกรีดคม สิ่งเหลือชมคือลอยน้ำตา ใจเธอช่วงเปาะไม่แน่นไม่เหนียวห่างกันประเดี๋ยวเดียว ก็เลยลดเลี้ยวผ่านไปสุดจะช้ำเธอนั้นทำฉันร้องไห้ อีกนานสักเท่าใดหัวใจจึงคลายระบม รักของพี่นี้คงจะต้องเป็นหมันหัวใจพี่เศร้าโศกศัลย์ เพราะเธอไม่มาเชยชมต้องฝืนใจเศร้า เหมือนดังเว้าที่ขาดลมใจปวดดังมีดกรีดคม สิ่งเหลือชมคือลอยน้ำตา"

"อยากเจอจังคนจริงใจเจอจังๆ มีบ้างไหมอยู่ใกล้ไกล อยู่ที่ไหนจังหวัดใด หน้าแบบไหน สูงเท่าไร ชื่ออะไรละ ต้องแฟนไม่มีนะอยากเจอ เจอะเมื่อไรจะรักเธอรักเธอ เทหัวใจโยนให้เธอเลยเน้อ โยนให้เธอโยนให้เธอ คนจริงใจนะ อยากเจอจัง เห็นไกลๆนั่นใช่เธอหรือไม่ ถ้าจริงใจยกมือได้อย่างระวัง คิดให้ดีเดี๋ยวจะมีใบสั่ง คิดให้ดีก่อนมีแฟนอย่างฉัน เห็นไกลๆนั่นใช่เธอหรือไม่ ถ้าจริงใจยกมือได้อย่างระวัง คิดให้ดีจงระวังเดี๋ยวจะพัง ก่อนจะเป็นแฟนกัน อยากเจอจังคนจริงใจ คนจริงจังเจอเมื่อไร คงสักวันเธอแหละฉัน คงรักกันคงชอบกัน เดินหน้าบานเกาะมือกัน ทุกวันทุกวันนะอยากเจอ เจอะเมื่อไรจะรักเธอรักเธอ เทหัวใจโยนให้เธอเลยเน้อ โยนให้เธอโยนให้เธอ ต้องจริงใจนะ ฉันอยากเจอจัง อยากเจอจังคนจริงใจเจอจังๆ มีบ้างไหมอยู่ใกล้ไกล อยู่ที่ไหนจังหวัดใด หน้าแบบไหน สูงเท่าไร ชื่ออะไรละ ต้องแฟนไม่มีนะอยากเจอ เจอะเมื่อไรจะรักเธอรักเธอ เทหัวใจโยนให้เธอเลยเน้อ โยนให้เธอโยนให้เธอ คนจริงใจนะ อยากเจอจัง เห็นไกลๆนั่นใช่เธอหรือไม่ ถ้าจริงใจยกมือได้อย่างระวัง คิดให้ดีเดี๋ยวจะมีใบสั่ง คิดให้ดีก่อนมีแฟนอย่างฉัน เห็นไกลๆนั่นใช่เธอหรือไม่ ถ้าจริงใจยกมือได้อย่างระวัง คิดให้ดีจงระวังเดี๋ยวจะพัง ก่อนจะเป็นแฟนกัน อยากเจอจังคนจริงใจ คนจริงจังเจอเมื่อไร คงสักวันเธอแหละฉัน คงรักกันคงชอบกัน เดินหน้าบานเกาะมือกัน ทุกวันทุกวันนะอยากเจอ เจอะเมื่อไรจะรักเธอรักเธอ เทหัวใจโยนให้เธอเลยเน้อ โยนให้เธอโยนให้เธอ ต้องจริงใจนะ ฉันอยากเจอจัง ต้องจริงใจจริงทุกวัน ไม่แปรผันฉันอยากเจอจัง "

"ปวดใจดังไฟสุมทรวง ทะลวงอกฉัน เมื่อเธอมาตัดสัมพันธ์ เอาเมื่อสายไป ใครไหนจะทันตั้งตัวยั้งหัวใจ หลอกให้หลงงมงาย ใจสุดแสนดำ อยู่ดีพูดมาดื้อดื้อว่ามีเจ้าของ ช่างพูดได้อย่างช่ำชอง ไม่ติดสักคำ ก่อนจะรักทำไมไม่บอก เล่าท้าวความ ให้เราหลงเดินตาม หลวมตัวถลำใจ จริงจริงเธอนะเรอะ เธอรู้เต็มอก ไยจึงมาเพ้อพกโกหกหน้าตาย ใจนึงก็รักจับจิตฝังใจ ใจนึงก็แสนจะแค้นเธอ ปวดใจดังไฟสุมทรวง ทะลวงอกฉัน เมื่อเธอมาตัดสัมพันธ์ เอาเมื่อสายไป ใครไหนจะทันตั้งตัวยั้งหัวใจ หลอกให้หลงงมงาย ใจสุดแสนดำ อยู่ดีพูดมาดื้อดื้อว่ามีเจ้าของ ช่างพูดได้อย่างช่ำชอง ไม่ติดสักคำ ก่อนจะรักทำไมไม่บอก เล่าท้าวความ ให้เราหลงเดินตาม หลวมตัวถลำใจ จริงจริงเธอนะเรอะ เธอรู้เต็มอก ไยจึงมาเพ้อพกโกหกหน้าตาย ใจนึงก็รักจับจิตฝังใจ ใจนึงก็แสนจะแค้นเธอ จริงจริงเธอนะเรอะ เธอรู้เต็มอก ไยจึงมาเพ้อพกโกหกหน้าตาย ใจนึงก็รักจับจิตฝังใจ ใจนึงก็แสนจะแค้นเธอ"

"อยากจะรู้ใจเธอจริงนะ อะไรที่ทำให้เธอ ไม่อยากพบอยากเจอ ถึงมองหน้าฉันอย่างเอือมระอา คิดว่าเธอแกล้งหลอก หยอกกันเล่นเหมือนเช่นเคยมา โดนหลอกเต็มเปา เดาใจผิดหนักหนา จึงเจ็บไม่รู้ตัว ใครเขาสอนใจเธอ อยากรู้จริงเออเธอถึงเวอร์ไป อยู่ดีคิดเปลี่ยนใจ เธอช่างโหดร้ายได้อย่างน่ากลัว สอนให้ใช้คารม หลอกชื่นชมแท้ใจไม่ชัวร์ จึงตกกระไดพลอยโจนน่าปวดหัว กลัวประวัติซ้ำรอย คงเป็นวิชามาร พร่าพลาญหัวใจหลายคน มารยาร้อยเล่ห์กล ฝึกฝนได้อย่างช่ำชอง ความสวยเธอเป็นต่อ คารมไม่เป็นรอง แม้นหากใครเจอ เธอเป็นต้องหมอง ไม่ตายก็เลี้ยงไม่โต"

"ก่อนใจฉันนั้นรักเธอยิ่งสิ่งใด ผิดเพียงไหน มิเคยเคืองโกรธสักที แต่มาครั้งนี้ ห้ามใจไว้ไม่ไหวจริงจริง เลือดในกาย ร้อนพุ่งเป็นควันพล่านออกมา เจอะตำตา เห็นชัดเจนและโปร่งใส เธอคู่เคียงใคร ก้าวเดินไปต่อหน้าตา สุดจะทนดูเธอ หยามใจกันพลันรีบเดินเลี่ยงมา ครั้งนี้ตำตา และสุดจะตำใจที่สุดเลย วันหนึ่งหรอกหนาแล้วจะรู้สึก แล้วเธอจะรู้สึก วันใดเธอเดินทางพลาดไป เจ็บปวดใจใครจะดูแลและสนใจ จะโกรธจะแค้นเธอสักเท่าไหร่ ก็ทำใจไม่ได้ เธอจะเป็นจะตายทั้งคน ทนดูไม่ได้ จะโกรธจะแค้นเธอสักเท่าไหร่ ก็ทำใจไม่ได้ เธอจะเป็นจะตายทั้งคน ทนดูไม่ได้ "

"ไกลสุดสายตาขอบฟ้าสีคราม แผ่นดินสยาม ใครรุกใครรามแล้วเป็นไม่ได้ ลูกทัพอากาศองอาจคะนอง ปกป้องฟ้าไทย ไตรรงค์ผืนใหญ่ เถิดไว้สูงล้น จะอยู่หรือตายจะร้อยหรือดี ไม่เคยหน่ายหนี ชีวิตยอมพลีไว้เป็นเบื้องต้น ลูกทัพอากาศสามารถวิชา เก่งกล้าทุกคน แต่แปลกพิกลจีบสาวไม่เป็น ทัพบกทัพเรือตำรวจ เขาอวดเรื่องแฟนหนักหนา ทำไมหนอลูกทัพฟ้า จึงหาแฟนได้ยากเย็น มองเห็นสาวสาวเดินเดี่ยว จะเกี้ยวก็เกี้ยวไม่เป็น จีบสาวมันยากมันเข็น ยากเย็นกว่าขับเครื่องบิน มองส่งสายตามองหาสาวใด จะมีบ้างไหม ใครหนอมีใจรักไม่สูญสิ้น ลูกทัพอากาศขาดรักพะนอ ขอร้องยุพิน ไปขี่เครื่องบินกับพี่..เอาไหม ทัพบกทัพเรือตำรวจ เขาอวดเรื่องแฟนหนักหนา ทำไมหนอลูกทัพฟ้า จึงหาแฟนได้ยากเย็น มองเห็นสาวสาวเดินเดี่ยว จะเกี้ยวก็เกี้ยวไม่เป็น จีบสาวมันยากมันเข็น ยากเย็นกว่าขับเครื่องบิน มองส่งสายตามองหาสาวใด จะมีบ้างไหม ใครหนอมีใจรักไม่สูญสิ้น ลูกทัพอากาศขาดรักพะนอ ขอร้องยุพิน ไปขี่เครื่องบินกับพี่..เอาไหม "

"โอ้เจ้ายอดกัลยา เจ้าเกิดมาจากไหน จึงผุดผาดบาดใจ งามยิ่งกว่านางใด ทั่วในแผ่นผืนโลกา หรือเจ้าหนีเมืองอินทร์ ไม่ถวิลไยดี หลบลี้หนีเทวดา แล้วมาหลงเพลิน เดินอยู่ในโลกา มนุษย์เลยนอนผวา นึกว่านางฟ้าลงมาให้ชม งามล้ำเหนือคำจะอ้าง ปากคอคิ้วคาง ตาหูแลดูเหมาะสม อกตึงผึ่งผาย ยั่วให้ชายหมายชม บัวตูมเต่งตึงเหมือนมีใครคลึง ให้สองเต้ากลม ยามไหวสะเทือน สะท้านทั้งกายใจหายทุกครา ทำไมถึงงามหนักหนา นางฟ้ายังไม่กล้า ข่ม สร้างบุญอันใด ถึงได้เจ้ามานอนชม เพียงแม้แต่ปลายเส้นผม ถ้าได้ชมคงนับว่าได้บุญ งามล้ำเหนือคำจะอ้าง ปากคอคิ้วคาง ตาหูแลดูเหมาะสม อกตึงผึ่งผาย ยั่วให้ชายหมายชม บัวตูมเต่งตึงเหมือนมีใครคลึง ให้สองเต้ากลม ยามไหวสะเทือน สะท้านทั้งกายใจหายทุกครา ทำไมถึงงามหนักหนา นางฟ้ายังไม่กล้า ข่ม สร้างบุญอันใด ถึงได้เจ้ามานอนชม เพียงแม้แต่ปลายเส้นผม ถ้าได้ชมคงนับว่าได้บุญ "

"ก่อนจะเอ่ยคำว่ารักให้กับใครคิดดูให้ดี จงตรองลองนึกคิดดูอีกที ว่าใจนี้ยังว่างหรือเปล่า และอย่าเอ่ยคำว่ารักให้กับใครทั้งไม่มั่นใจ หลอกกันให้รักแล้วมาจากไป ลอบทำร้ายหัวใจยับเยิน อาจจะต้องช้ำชอกช้ำ เพราะความที่ไม่แน่ใจ ลงเอย ลงเอย กับใครคิดให้แน่นอน ทั้ง ทั้ง รู้ รู้ แต่อยากให้คิดดูใหม่ รักที่มีให้ มันซ้ำมันซ้อนกับใคร มั่นใจเสียก่อน อย่าเพิ่งเอ่ยคำว่ารัก ออกมาเลยฉันเคยผิดหวัง เมื่อเธอมั่นใจว่าไม่เดินสวนทาง กับรักนั้นมั่นใจเสียก่อน ความรักเธอมีความหมาย ต่อเมื่อใจนั้นมีเหตุผล หากว่าเธอเลือกใคร ทั้งที่ใจสับสน ก็อย่าหวังว่าคือรักแท้แน่นอน อาจจะต้องช้ำชอกช้ำ เพราะความที่ไม่แน่ใจ ลงเอย ลงเอย กับใครคิดให้แน่นอน ทั้ง ทั้ง รู้ รู้ แต่อยากให้คิดดูใหม่ รักที่มีให้ มันซ้ำมันซ้อนกับใคร มั่นใจเสียก่อน รักที่มีให้ มันซ้ำมันซ้อนกับใคร มั่นใจเสียก่อน "

"มีคนคอยเอาใจ คนเสียใจก็คือฉัน ไม่แคร์เลยใจ มอบสิ่งร้ายให้กัน ใจยังคงบอบช้ำ ทุ่มเทเท่าไร ไม่แคร์ใครใครช้ำใจสักเท่าไหร่ ก็ยังงงในเหตุการณ์ เป็นเพราะอะไร ไยจึงทำฉันลง ปิดฉันทำไม บอกมาเลยยังมีใครเขาคอย อย่าปล่อยให้รักข้างเดียว อยู่เลยมันทรมานหัวใจ ปิดฉันทำไม มันเจ็บแค่ไหนเธอคงไม่รู้ ก็บอกมาตรงตรงได้เลย ดีกว่า ปิดกันไว้ทำไม โปรดเถิดบอกสักนิด และอย่าคิดว่าอื่นไกล หากเธอพอใจเลือกใครสักคน เราคงจากกันด้วยดี ยังฉันยังไม่ตาย แค่อับอายสายตาคนรอบข้าง หันหน้ามาพูดกัน ปิดฉันทำไม รู้ไหมใจร้าวราน ปิดฉันทำไม บอกมาเลยยังมีใครเขาคอย อย่าปล่อยให้รักข้างเดียว อยู่เลยมันทรมานหัวใจ ปิดฉันทำไม มันเจ็บแค่ไหนเธอคงไม่รู้ ก็บอกมาตรงตรงได้เลย ดีกว่า ปิดกันไว้ทำไม ปิดฉันทำไม บอกมาเลยยังมีใครเขาคอย อย่าปล่อยให้รักข้างเดียว อยู่เลยมันทรมานหัวใจ ปิดฉันทำไม มันเจ็บแค่ไหนเธอคงไม่รู้ ก็บอกมาตรงตรงได้เลย ดีกว่า ปิดกันไว้ทำไม ปิดฉันทำไม บอกมาเลยยังมีใครเขาคอย อย่าปล่อยให้รักข้างเดียว อยู่เลยมันทรมานหัวใจ ปิดฉันทำไม มันเจ็บแค่ไหนเธอคงไม่รู้ ก็บอกมาตรงตรงได้เลย ดีกว่า ปิดกันไว้ทำไม"

"เรารอ รอนานแล้วใจแน่แน่วด่ำดื่ม เขาลืม ลืมเราแล้วไม่แน่แน่วเลยหนอ เรารอเขาลืมเขาลืมเราต่อ เฝ้าคอยง้อ ด้วยใจเหงา คอยรอ รอความหวัง จนกระทั่งเหนื่อยหน่าย หลงรอ คนใจร้าย นอนร้องไห้ ค่ำเช้า ลืมคำสัญญา สาวนาคนเศร้า เฝ้าคอยเขา คอยเขาข้างเดียว เห็นใบไม้แห้งหล่นลาแล้ง อยู่กราวเกรียว ฟ้าไร้ดาว ฉันหนาว ใจเปล่าเปลี่ยว กองฟืนรองฟางซีดเซียว ซึมเซาเหมือนเราแท้เชียว รอรักจะเหี่ยว เดียวดาย เรารอ รอนานนักเกินจะหักใจห่าง เขาลืม ลืมราร้างเราต้องนั่งใจหาย รอมาหลายปี เขามีแฟนใหม่ คนใจร้าย หลอกให้ หลงรอ หลอกให้หลงรอ หลอกให้หลงรอ"

"เป็นแผลในใจ เป็นแผลในกาย บาดลึกลงในหัวใจ กับสิ่งที่เธอฝากไว้ที่แล้วมา ความรักเธอเป็นเพียงแค่อารมณ์ ดั่งสายลมที่พัดผ่าน ไม่เคยจะมองความร้าวรานในหัวใจ จากกันในวันที่ฉันไม่เคยคิดเปลี่ยนแปลง ที่เธอทำกันรุนแรงมันเจ็บรู้ไหม อยากลืมเวลาที่สองเราเคียงชิดใกล้ แต่ทำอย่างไรเมื่อใจมันลืมไม่ลง อยากให้เธอรูเอาไว้ ฉันเจ็บและทนเท่าไร ที่เธอฝากรอยแผลไว้ มันช้ำเกินใจสุดทน ให้เธอไปแล้วจนหมดใจและให้เพียงเธอหนึ่งคน แต่กลับไปหาใครอีกคน ทิ้งฉันรับความทุกข์ทน บนแผลใจ เธอคิดยังไงที่ทิ้งกันไปจากไปโดยไม่ร่ำลา ปล่อยฉันเฝ้าคอยมองหาทุกค่ำคืน เมื่อรู้ตัวเองว่าไม่มีใจแล้วใยจึงทนกล้ำกลืน ที่เธอต้องทนทำฝืนเพื่ออะไร จากกันในวันที่ฉันไม่เคยคิดเปลี่ยนแปลง ที่เธอทำกันรุนแรงมันเจ็บรู้ไหม อยากลืมเวลาที่สองเราเคียงชิดใกล้ แต่ทำอย่างไรเมื่อใจมันลืมไม่ลง อยากให้เธอรูเอาไว้ ฉันเจ็บและทนเท่าไร ที่เธอฝากรอยแผลไว้ มันช้ำเกินใจสุดทน ให้เธอไปแล้วจนหมดใจและให้เพียงเธอหนึ่งคน แต่กลับไปหาใครอีกคน ทิ้งฉันรับความทุกข์ทน บนแผลใจ เธอคิดยังไงที่ทิ้งกันไปจากไปโดยไม่ร่ำลา ปล่อยฉันเฝ้าคอยมองหาทุกค่ำคืน เมื่อรู้ตัวเองว่าไม่มีใจแล้วใยจึงทนกล้ำกลืน ที่เธอต้องทนทำฝืนเพื่ออะไร"

"หนุ่มทุ่งกระโจมทอง ฝากเพลงรักลอยล่องสู่ห้องใจฉัน เสียงเพลงที่ครวญชวนใจหวั่น ฝากรำพันถึงเพชรบุรี พบกันปีกลาย ก็เมืองเพชรนั้นใกล้ใกล้แค่นี้ แล้วใยไม่มาหาเลยนี่ เกือบจะปีที่รอเช้าเย็น มีหนุ่มชาวกรุง ฝากความรักหมายมุ่งไม่ว่างเว้น ถึงมีสร้อยทองสองร้อยเส้น ก็ไม่เห็นหวังเรียงเคียงชม แล้วใครลืมใคร ข่าวว่าพบรักใหม่นครปฐม น้องยังกล้ำกลืนฝืนใจข่ม สุดระทมแสนทรมาน มอง ยอด เขาวัง ยอดเขาสูงคอตั้ง จวนเสียดฟ้า โถบุญลูกมี เพียงต้นหญ้า วาสนาจึงพาเป็นรอง สาวเมืองน้ำตาล ฝากเพลงเศร้าลอยผ่านจากใจน้อง ขอถามสักคำยังขุ่นข้อง ทุ่งกระโจมทองไหงมีสองใจ "

"นั่งเหม่อมองเม็ดทรายร่วงโรยหล่นมา ไปกับกาลเวลาลับเลือนเลื่อนลอย อยู่เพียงฝันวันวานกับดวงใจเฝ้าคอยด้วยความหงอย เศร้าตรมอยู่ในใจ เหม่อมองนาฬิกาทรายหล่นริน เป็นดั่งเธอโบยบินสิ้นรอยอาลัย จากไกลฉันล่วงเลยไม่เคยมีเยื่อใย โอ้ความรักดังทรายร่วงโรยรา เม็ดทรายหล่นคราใด เหมือนดวงใจเธอร่วงหล่น ฝืนใจทนรักเอยไม่กลับมาหา แต่นี้ความรักได้ร่วงหล่นไปเหมือนนาฬิกา ทุกทุกเวลาใกล้หมดไป เหม่อมองนาฬิกาทรายเศร้าตรม เธอฝากรอยระทมถมในดวงใจ จากวันนี้ลางเรือนจะหล่นรินสิ้นไป นั่งคอยนับเม็ดทรายจะหมดลง เม็ดทรายหล่นคราใด เหมือนดวงใจเธอร่วงหล่น ฝืนใจทนรักเอยไม่กลับมาหา แต่นี้ความรักได้ร่วงหล่นไปเหมือนนาฬิกา ทุกทุกเวลาใกล้หมดไป เหม่อมองนาฬิกาทรายเศร้าตรม เธอฝากรอยระทมถมในดวงใจ จากวันนี้ลางเรือนจะหล่นรินสิ้นไป นั่งคอยนับเม็ดทรายจะหมดลง "

"หลวงพ่อ เจ้าขา ช่วยแผ่เมตตาลูกหน่อยได้ไหม ลูกนี้อาภัพอับโชคหรือไร มีรักครั้งใด หัวใจเหมือนไฟร้อนรน หลายคน ที่พบ พอเขาได้ซบต้องหนีหลบล่องหน ขว้างทิ้งดังเศษดินข้างถนน น้ำตาร่วงหล่น หาคนรักแท้ไม่มี เข้าวัดทุกวัน ใส่บาตรทำทานบนบานขอให้โชคดี แต่ผียังตามหลอนหลอกย่ำยี วันหยุดพักไม่มี บวชชีดีไหม หลวงพ่อเจ้าขา ลูกหมดปัญญาเหนื่อยจังหัวใจ สิ้นหวังรักทุกข์ไร้สุขวุ่นวาย จึงพร้อมมอบกาย หัวใจถวายวัดเลย หลวงพ่อเจ้าขา ลูกหมดปัญญาเหนื่อยจังหัวใจ สิ้นหวังรักทุกข์ไร้สุขวุ่นวาย จึงพร้อมมอบกาย หัวใจถวายวัดเลย "

"ดังโดนไฟฟ้าจี้มากลางใจช็อตไม่ร้อนร้น เมื่อเธอระดมคำคมเชือนใจให้ต้องปวดร้าว พูดแต่ละคำทิ่มแทงใจดำประณามกัน ทั้งเยียดหยามเราเธอไม่เคยนึกเมื่อตอนที่เรา เริ่มจะรักกันเธอบอกกับฉันจะสู้ยิบตาแล้วมาถอดใจ เมื่อมีคนรวยมาชอบเธอ เธอก็เลยเทคำย่ำหัวใจ มันหนักไปมันหนักไปไม่รักฉันไม่รักฉันก็ไม่เคยว่า อะไรอย่าหยามฉันให้ใจมันปวดเจ็บมากกว่านี้เลย ไม่รักฉันไม่รักฉันก็ไม่เคยว่าอะไร อย่าหยามฉันให้ใจมันปวดเจ็บมากกว่านี้เลย เห็นใจเถอะวอนเธอจงเห็นใจอย่าได้ซ้ำได้เติม ขอทีถ้าจะไปใครจะไปห้ามหยุดยั้งใจเธอ เธอไม่เคยนึกเมื่อตอนที่เราเริ่มจะรักกัน เธอบอกกับฉันจะสู้ยิบตาและมาถอดใจ เมื่อมีคนรวยมาชอบเธอ เธอก็เลยเทคำย่ำหัวใจ มันหนักไปมันหนักไปไม่รักฉันไม่รักฉันไม่เคยว่าอะไร อย่าหยามฉันให้ใจมันปวดเจ็บมากกว่านี้เลย เห็นใจเถอะวอนเธอจงเห็นใจอย่าได้ซ้ำได้เติม ขอทีถ้าจะไปใครจะไปห้ามหยุดยั้งใจเธอ "

"คนเคยเห็นกัน คนเคยรักกัน เคยมีความสัมพันธ์ กลับทำไม่สนใจ ไยทำหมางเมิน ทำเดินข้ามไป ก็ยังนึกเสียใจ อยากได้เธอไว้ชม คนเคยชิดใกล้ คนเคยไว้ใจ ว่าจะไม่รักใคร ให้เท่าเทียมรักเธอ คนเคยเฝ้ารอ กลับรอรักเก้อ ก็ยังคงรักเธอ ไยเธอไม่สนใจ อกเอ๋ยคงลืมวันเก่า เธอคงลืมวันเราเคยชื่นชม หากเธอคงมีคนใหม่ ทิ้งให้เราเศร้าตรม ผิดจงอภัยให้หน่อย ยังพอมีวันปรับความเข้าใจ ใครเป็นคนลืมใครก่อน นั้นไม่ใช่เหตุผล ใจยังเฝ้ารอ รอคอยรักเดิม ดุจดังครั้งแรกเริ่ม เติมใจให้กัน เคยเป็นของใคร นั้นไม่สำคัญ เนิ่นนานวันผันผ่าน ยังรอรักเดิม อกเอ๋ยคงลืมวันเก่า เธอคงลืมวันเราเคยชื่นชม หากเธอคงมีคนใหม่ ทิ้งให้เราเศร้าตรม ผิดจงอภัยให้หน่อย ยังพอมีวันปรับความเข้าใจ ใครเป็นคนลืมใครก่อน นั้นไม่ใช่เหตุผล ใจยังเฝ้ารอ รอคอยรักเดิม ดุจดังครั้งแรกเริ่ม เติมใจให้กัน เคยเป็นของใคร นั้นไม่สำคัญ เนิ่นนานวันผันผ่าน ยังรอรักเดิม"

"ขาดฉัน สักคนแล้วเธอจะหนาว มีใครบ้างไหม เอาอกเอาใจอย่างฉัน ผิดถูกเพียงไหน อภัยให้เธอเช่นกัน อยากจะมีสิ่งใดมิเคยขัดขวาง เพียรหาให้เธอประจำเรื่อยมา เธอไม่เคยจะซึ้งกับคำว่ารัก ทำตัวเย่อหยิ่งนัก รักใครไม่เคยจะทน คงจะมีคนเอาใจเธอมากล้น แต่คนอย่างเราไม่เคยสน เธอจะหนาว เธอจะหนาว วันไหนเธอขาดฉัน เธอจะหนาว เธอจะหนาว วันใดเธอทิ้งกัน ขาดฉัน สักคนแล้วเธอจะหนาว มีใครบ้างไหม เอาอกเอาใจอย่างฉัน ผิดถูกเพียงไหน อภัยให้เธอเช่นกัน อยากจะมีสิ่งใดมิเคยขัดขวาง เพียรหาให้เธอประจำเรื่อยมา เธอไม่เคยจะซึ้งกับคำว่ารัก ทำตัวเย่อหยิ่งนัก รักใครไม่เคยจะทน คงจะมีคนเอาใจเธอมากล้น แต่คนอย่างเราไม่เคยสน ตัดอกตัดใจไม่อยากจะไปตอแย ชูธงยอมแพ้โดยดีไม่มีเงื่อนไข เธอจงประสบ โชคดีเหมือนดังตั้งใจ ผิดหวังวันใดไม่ต้องกลับมา เธอไม่เคยจะซึ้งกับคำว่ารัก ทำตัวเย่อหยิ่งนัก รักใครไม่เคยจะทน คงจะมีคนเอาใจเธอมากล้น แต่คนอย่างเราไม่เคยสน ขาดฉันสักคนแล้วจะหนาว "

ช : พี่หนุ่มบ้านแพนแล่นเรือลอยล่องมา ตามสายน้ำเจ้าพระยา จะมากรุงเทพธานี จากบ้านแพนแล่นเรือมาแวะนนทบุรี มาเจอะแม่ค้าคนงามที่นี่ ชมของดีที่ตลาดเมืองนนท์ ญ : พี่จะมาจีบแม่ค้าทุเรียนหนามงาม พี่มั่นใจเท่าไหร่อยากจะถาม อยากได้แฟนงามอยู่เมืองนนท์ กลัวแค่ข้ามคืนไปเจอะสาวอื่นสวยงามอีกคน หิ้วทุเรียนน้องไปทำหล่น ให้สาวเมืองนนท์ต้องทนช้ำใจ ช : อยุธยาข้าวปลาพี่มีมากล้น หาเราแต่งงานกันสองคน เชื่อไหมหน้ามลรับรองสบาย ญ : น้องขายทุเรียน หนุ่มๆมาเวียนไม่เคยสนใจ พออยู่พอกินพอใช้ ได้แค่เงินหมื่นเงินพัน ช : พี่หนุ่มบ้านแพน ไม่มีแฟนน้องจงเข้าใจ กลัวสายน้ำเปลี่ยนแปลงสายใย ต้องจริงใจมั่นคงต่อกัน ญ : จะส่งแรงใจให้หนุ่มบ้านแพน ทุกคืนทุกวัน ถ้ารักน้องจริงแล้วนั้น ให้รีบมาหมั้นสาวเมืองนนท์ ช : พี่รักจริงพร้อมจะไปหมั้น อยู่คู่กันกับสาวเมืองนนท์ ญ : อยุธยาหน้าตาสาวงามเลิศล้น ช : แต่พี่นี้ชอบสาวนนท์ ญ : โถ สาวเมืองนนท์นั้นยังหวั่นใจ ช : จะพูดกี่ครั้ง พี่ก็ยังมั่นใจ ญ : พี่ชอบสาวนนท์ตรงไหน ช : ชอบตรงใจไม่วกวน ญ : พ่อหนุ่มบ้านแพนต้องมีแฟนมาแล้วมากมาย ช : สาบานให้ฟ้าผ่าตาย ญ : โธ่ พี่ชายน้องลองใจคน ช : พี่รักน้องจริง ญ : ถ้าทิ้งน้องพี่จะโดน ช : โดนรักใช่ไหมหน้ามล ญ : พี่จะโดนลำต้นทุเรียน "

"โปรดหยุดยั้งคิด และจงทบทวนใจเธอให้ดี ลองถามตัวเองดูอีกทีว่าใคร ที่จะเอาใจเธอ และรักเธอเท่าฉันไปได้ พอมีไหมใครวานบอกที อย่าปิดบังเลย เพราะตาของตัวเธอเองมันบอก บอกว่าหัวใจเธอกำลังเป็นอื่น ตัวเธอที่ฉันเห็น เธอแท้จริงเป็นคนเริงรื่น ทำไมเดี๋ยวนี้ดูเหม่อลอย มีเรื่องใดคับใจเธอ เธอจึงมาเปลี่ยนไปง่ายดาย บอกมาซิมีใครใหม่ เธอจึงมาเปลี่ยนใจจากฉัน จะร้องไห้คร่ำครวญไปไย แม้มีเรื่องใดสำคัญเผยใจพูดกัน ไม่ต้องหวั่นไหวหรือกลัวเปิดเผยไปให้รู้ดีชั่ว ฉันเองพร้อมจะทำตัว ตามใจเธอทุกขั้นตอน โปรดหยุดยั้งคิด และจงทบทวนใจเธอให้ดี ลองถามตัวเองดูอีกทีลองใหม่ ถ้าหากคลุมเครือ เหมือนดังที่เธอกำลังทำไป จะยอมฝืนใจไปจากเธอ อย่าปิดบังเลยเพราะตาของตัวเธอเองมันบอก บอกว่าหัวใจเธอกำลังเป็นอื่น ตัวเธอที่ฉันเห็น เธอแท้จริงเป็นคนเริงรื่น ทำไมเดี๋ยวนี้ดูเหม่อลอย มีเรื่องใดคับใจเธอ เธอจึงมาเปลี่ยนไปง่ายดาย บอกมาซิมีใครใหม่ เธอจึงมาเปลี่ยนใจจากฉัน จะร้องให้คร่ำครวญไปใย แม้มีเรื่องใดสำคัญเผยใจพูดกัน ไม่ต้องหวั่นไหวหรือกลัว เปิดเผยไปให้รู้ดีชั่ว ฉันเองพร้อมจะทำตัว ตามใจเธอทุกขั้นตอน โปรดหยุดยั้งคิด และจงทบทวนใจเธอให้ดี ลองถามตัวเองดูอีกทีลองใหม่ ถ้าหากคลุมเครือ เหมือนดังที่เธอกำลังทำไป จะยอมฝืนใจไปจากเธอ จะยอมฝืนใจไปจากเธอ "