เพลง | MUSIC

ชูวับ ชูวับ ชูวับ โว้วโววโว ชูวับ ชูวับ ชูวับ โว้วโววโว ใครเคยเพ้อรำพัน ฉันรักเธอ สุดหัวใจไม่มีใครมาเทียบ เปรียบรักเราเล่น เป็นรักลอง สองใจคงเป็นไปกันได้ ใครรักเธอมั่น ฉันนั้นเอง อยู่ใกล้เธอนี่ไงที่รัก เธอนั้นเป็นคนดีสถิตอยู่ที่นั้นกลางดวงหทัย เรานั้นมีจิตเหมือนกันคือรักๆๆ โอ้เราสนุกสนานไปกับความฝันที่เป็นความจริง เธอนั้นคือยอดหญิงที่ฉันจะรักๆๆ ชูวับ ชูวับ ชูวับ โว้วโววโว ชูวับ ชูวับ ชูวับ โว้วโววโว ฟังเพลงรักดัง ก้องห้องหัวใจ ให้ครึ้มรักไม่มีใครมาเทียบ เปรียบเสียงเสนาะ เกิดเพราะเรา เฝ้าหลงรักไม่มีใครมาหัก ความรักเราได้ หากขวัญใจ ให้ฉันเรียกเธอว่าที่รัก เธอนั้นเป็นคนดีสถิตอยู่ที่นั้นกลางดวงหทัย เรานั้นมีจิตเหมือนกันคือรักๆๆ โอ้เราสนุกสนานไปกับความฝันที่เป็นความจริง เธอนั้นคือยอดหญิงที่ฉันจะรักๆๆ ชูวับ ชูวับ ชูวับ โว้วโววโว ชูวับ ชูวับ ชูวับ โว้วโววโว ชูวับ ชูวับ ชูวับ โว้วโววโว ชูวับ ชูวับ ชูวับ โว้วโววโว ชูวับ ชูวับ ชูวับ โว้วโววโว ชูวับ ชูวับ ชูวับ โว้วโววโว

กอดหมอนนอนหนาวร้าวทรวงในยามนี้ต้องเปลี่ยวใจ พี่คลายรักไปจากน้องทนขมขื่นกล้ำกลืนแต่น้ำตานอง ในฤทัยหม่นหมองครองแต่ความช้ำ หน้านี้หน้าหนาวสาวคร่ำครวญ ในหัวอกรัญจวนปวดใจทุกคืนกลืนกล้ำ ก่อนนั้น ผูกพันสัญญาหวานคำรักเคยสุขเลิศล้ำ ยังจำถ้อยคำได้ไหมยามนิทราเหน็บหนาวร้าวฤดี อ้อมกอดพี่อบอุ่นและมีความหมาย ยังซาบซึ้งตรึงใจอยู่ไม่รู้คลายเคยมั่นหมาย กลับกลายใจยิ่งเหงาหน้านี้หน้าหนาว สาวหนาวจริงหนาวลมหาไฟอุ่นอิง หนาวใจหาใครกันเล่าอกเอ๋ยก่อนเคยชิดเชยสองเรา บัดนี้ดูเงียบเหงาสาวนอนหนาวกอดหมอน

พี่จ๋าพี่จ๋าพี่
พูดไว้เมื่อต้นปีถ้าคุณพี่รวย จะแบ่งเงินที่เหลือเก็บ แล้วไปเที่ยวกรุงเทพฯ
เมืองที่สุดสวย กราบพระก่อนนอนตอนราตรี
ภาวนาทุกทีขอให้พี่รีบรวย หากเมื่อไรไปดูนะพ่อโฉมตรู ให้หนูไปด้วย พี่อย่าลืมชวนหนู
ถ้าพี่ไปดูให้หนูไปด้วย
 หนูจะใส่ส้นสูงนุ่งทรงสุ่ม เดินแถวแถวสวนลุมละให้ไอ้หนุ่มงงงวย
 พี่จ๋าพี่จ๋าพี่
งานปีใหม่ปีนี้ขอหนูไปด้วย
 ถ้าใกล้วันขึ้นปีใหม่
ดวงไม่เหล่เกินไปพี่คงถูกหวย
 อยากเห็นบ้านเมืองเรืองโอฬาร
คงจะเทียมวิมานเพราะทุกย่านคนรวย
 หากเมื่อไรไปดูนะพ่อโฉมตรู ให้หนูไปด้วย
 พี่อย่าลืมชวนหนู
ถ้าพี่ไปดูให้หนูไปด้วย
 หนูจะให้ช่างเขาแต่งใบหน้า แล้วไปซื้อขนตาเอามาใส่ให้สวย ถ้าพี่ไปดูให้หนูไปด้วย ถ้าพี่ไปดูให้หนูไปด้วย
 ถ้าพี่ไปดูให้หนูไปด้วยนะ ถ้าพี่ไปดูอย่าลืมให้หนูไปด้วย พี่จ๋าพี่จ๋าพี่
งานปีใหม่ปีนี้ขอหนูไปด้วย
 ถ้าใกล้วันขึ้นปีใหม่
ดวงไม่เหล่เกินไปพี่คงถูกหวย อยากเห็นบ้านเมืองเรืองโอฬาร คงจะเทียมวิมานเพราะทุกย่านคนรวย
 หากเมื่อไรไปดูนะพ่อโฉมตรู ให้หนูไปด้วย
 พี่อย่าลืมชวนหนู
ถ้าพี่ไปดูให้หนูไปด้วย
 หนูจะให้ช่างเขาแต่งใบหน้า แล้วไปซื้อขนตา เอามาใส่ให้สวย ถ้าพี่ไปดูให้หนูไปด้วย
ถ้าพี่ไปดูให้หนูไปด้วย
 ถ้าพี่ไปดูให้หนูไปด้วยนะ ถ้าพี่ไปดูอย่าลืมให้หนูไปด้วย

เพลงชาติไทยดังก้องสองโมงเช้า
ธงผืนเก่าพลิ้วเบาบนเสาไผ่
 เด็กน้อยน้อย ยืนตรงหน้าธงไท
พลิ้วไสวเป็นสง่าป่ากันดาร ครูลำดวนใจดีเกรดซีสอง
นำเด็กร้องเพลงชาติอย่างฉะฉาน
 เป็นแสงเทียนส่องป่ามาช้านาน
อุดมการณ์ของครูผู้อารีย์ เป็นครูใหญ่ครูน้อยภารโรงเสร็จ
สอนสะเด็ดจากประถมถึง ป.4
 เงินเดือนพอยาไส้ได้ชนปี
แต่บางทีต้องขอข้าวหลวงตา ตอนเพลเพลเดือนเก้าราววันพุธ
ครูโดนฉุดหายไปในกลางป่า
 เด็กน้อยน้อย คอยครูผู้เมตตา
จนปีกว่าไม่เห็นหน้าครูลำดวน (อนิจจาครูโดนฆ่ากลางป่าดง)

1.แสนรัก 2.ที่สุดของหัวใจ 3.หอบฝัน 4.มองโลกให้เป็น 5.ครั้งหนึ่งวันนี้ 6.คำถาม 7.เชื่อฉัน 8.ดอกไม้ให้คุณ 9.ตายทั้งเป็น 10.เทวดาเดินดิน 11.น้ำตาฝน 12.นิดหนึ่งพอ 13.ฝันลำเอียง 14.เพียงสบตา 15.คนธรรพ์รำพัน 16.โอ๊ย โอ้ย 17.และแล้ว 18.แสลงใจ 19.หนทางสู่รัก 20.ห้องสีขาว

1.โกหกหน้าตาย 2.ต่างคนต่างไป 3.ยังรอรักเดิม 4.แด่คนหวังดี 5.หลงทาง 6.ไม่ไว้วางใจ 7.มั่นใจเสียก่อน 8.เจ็บไม่จำ 9.สิ้นสายสัมพันธ์ 10.ทบทวน 11.เตือนใจเธอ 12.เชือดนิ่มนิ่ม 13.วิชามาร 14.ขออภัยมือใหม่ 15.ขาดเธอฉันคงไม่ตาย 16.ทนดูไม่ได้ 17.คัดค้าน 18.ช้ำ 19.รักฉันสักครั้งจะไม่ลืมพระคุณ 20.จอมเผด็จการ

1.ม่านประเพณี 2.แรงแห่งความคิดถึง 3.แก้วตา 4.คอยวันจะได้เจอ 5.ใจคนคอย 6.ฉันรักผัวเขา 7.ชมไพรในฝัน 8.ทั้งรักทั้งเกลียด 9.ทุยใจดำ 10.น้ำเซาะทราย 11.เพรียกหารัก 12.เมื่อวานนี้ 13.ร้องไห้ครั้งเดียว 14.ระกำใจ 15.รักที่อยากลืม 16.รักร้าว 17.แรงรัก 18.ว้าเหว่ 19.สายเกินไป 20.สิ้นเยื่อขาดใย

1.ปาปาย่าป๊อกๆ 2.สุดแต่ใจจะไขว่คว้า 3.ไผ่แดง 4.สุดขั้วหัวใจ 5.ชั่วนิจนิรันดร 6.ตักที่น่านอนตาย 7.ทะเลไม่เคยหลับ 8.ขาดเธอขาดใจ 9.ลอดลายมังกร 10.บัวแล้งน้ำ 11.รอ 12.โอ้รัก 13.คอยน้อง 14.ชื่นรัก 15.เป็นไปไม่ได้ 16.ไม่มีวันที่เราจะพรากจากกัน 17.ลำนำรัก 18.หนาวเนื้อ 19.ไหนว่าจะจำ 20.นกขมิ้น

1.รอวันเธอกลับ 2.เก้าล้านหยดน้ำตา 3.ฉันจนใจ 4.สุดจะหยุดใจ 5.เปาบุ้นจิ้น 6.เปาบุ้นจิ้น 1995 7.นางโลม 8.รักแสนเศร้า 9.สวรรค์ปิด 10.ไปโรงเรียนสาย 11.ทางรักสีดำ 12.ดาวประดับใจ 13.เอาความรักเธอคืนไป 14.ขอเวลาหน่อย 15.ไม่รักแกล้งหลอก 16.แม่สาย 17.ดอกกระโดน 18.รักเขาทำไม 19.นางงามตู้กระจก 20.ทะเลใจ

1.รักหนอรัก 2.เธอที่รัก 3.น่ารัก 4.ยับ 5.สุขาอยู่หนใด 6.แฟนฉัน 7.ยากยิ่งนัก 8.รักครั้งแรก 9.หัวใจเจ้าชู้ 10.อธิษฐานรัก 11.ใจรัก 12.ดั่งเม็ดทราย 13.ภวังค์รัก 14.เหมันต์ที่ผ่านไป 15.รักในซีเมเจอร์ 16.รักฉันนั้นเพื่อเธอ 17.คอยเธอคืนมา 18.ป่านฉะนี้ 19.ลมหายใจแห่งความคิดถึง 20.อายฟ้าดิน

แม้เราเคยรักกันสักปานไหน และจะนานเท่าไหร่ กาลเวลาพิสูจน์ สองเราเคยมอบใจให้กัน เธอและฉัน ดูเหมือนจริงจังมั่นคง ใครใครก็รู้ และไม่นานเท่าไหร่ ก็เปลี่ยนไป ทนทำใจแค่ไรไม่เหมือนก่อน ไม่อยากคิดว่ามันคือบทเรียน แค่อยากคิดว่ามันเป็นเพียงละคร สอนใจแค่นั้น บัดนี้ความฝันเรา นั้นผันแปรต้องเลิกกัน รักที่เคยมีนั้น กลายเป็นฝันเพียงลมลม ความจริงใจฉันนั้นยังมีให้เธอ ไม่เคยเผลอใจให้ใครเชยชม แต่รางวัลตอบแทน กลับมาสาสมมันคือน้ำตา ผลสุดท้ายทางรักสองเรา นั้นต้องต่างคนต่างไป ทนมานานใช่ไหมเล่าใจเธอ รอเวลาเอาความรักคืน ผลสุดท้ายทางรักสองเรา นั้นต้องต่างคนต่างไป ทนมานานใช่ไหมเล่าใจเธอ รอเวลาเอาความรักคืนได้เลย

คนเคยเห็นกัน คนเคยรักกัน เคยมีความสัมพันธ์ กลับทำไม่สนใจ ไยทำหมางเมิน ทำเดินข้ามไป ก็ยังนึกเสียใจ อยากได้เธอไว้ชม คนเคยชิดใกล้ คนเคยไว้ใจ ว่าจะไม่รักใคร ให้เท่าเทียมรักเธอ คนเคยเฝ้ารอ กลับรอรักเก้อ ก็ยังคงรักเธอ ไยเธอไม่สนใจ อกเอ๋ยคงลืมวันเก่า เธอคงลืมวันเราเคยชื่นชม หากเธอคงมีคนใหม่ ทิ้งให้เราเศร้าตรม ผิดจงอภัยให้หน่อย ยังพอมีวันปรับความเข้าใจ ใครเป็นคนลืมใครก่อน นั้นไม่ใช่เหตุผล ใจยังเฝ้ารอ รอคอยรักเดิม ดุจดังครั้งแรกเริ่ม เติมใจให้กัน เคยเป็นของใคร นั้นไม่สำคัญ เนิ่นนานวันผันผ่าน ยังรอรักเดิม อกเอ๋ยคงลืมวันเก่า เธอคงลืมวันเราเคยชื่นชม หากเธอคงมีคนใหม่ ทิ้งให้เราเศร้าตรม ผิดจงอภัยให้หน่อย ยังพอมีวันปรับความเข้าใจ ใครเป็นคนลืมใครก่อน นั้นไม่ใช่เหตุผล ใจยังเฝ้ารอ รอคอยรักเดิม ดุจดังครั้งแรกเริ่ม เติมใจให้กัน เคยเป็นของใคร นั้นไม่สำคัญ เนิ่นนานวันผันผ่าน ยังรอรักเดิม

เขาคนนั้นคงไม่รักเธอ ฉันเคยได้เจอเขาหลายครั้ง ดูรู้ใจ มิใช่ใส่ร้ายหวงไว้ควงเอง แม้ฉันนั้นเธอไม่สนใจ รู้ตัวอยู่เองทั้งทั้งรู้เขาดีกว่า เพียงอยากให้หา คนที่เขารักเธอมากกว่าฉัน จะอยู่แห่งไหน เป็นกำลังใจให้เธอ คอยห่วงเสมอ ทั้งทั้งที่รู้แค่มีสิทธิ์หวัง เป็นความห่วงใย ลึกลึกภายในแค่นั้น ยามใดเธอเหงา เศร้าอยากได้คนเข้าใจ เพียงจดจำไว้ ว่ายังมีฉันที่เป็นห่วง มิอาจช่วงชิงจริงใจสู้ทน แค่คนหวังดี ฉันไม่มีสิทธิ์บังคับใจ ขอเพียงให้เข้าใจกันก็พอ รู้ตัวเองจึงไม่รีรอ ถอนตัวมิอาจถอนใจ แต่อดเป็นห่วงตัวเธอนั้นไม่ได้ กลัวเขาจะทำร้ายใจ มิใช่พูดกันเธอไว้เพื่อตน จากใจคน ที่หวังดี ไม่มีสิทธิ์บังคับใจ ขอเพียงให้เข้าใจกันก็พอ รู้ตัวเองจึงไม่รีรอ ถอนตัวมิอาจถอนใจ แต่อดเป็นห่วงตัวเธอนั้นไม่ได้ กลัวเขาจะทำร้ายใจ มิใช่พูดกันเธอไว้เพื่อตน จากใจคน ที่หวังดี

ดั่งลมฝนดลใจ คล้ายให้เราจาก รักเอยพลัดพราก จากกันแสนไกลไกลจนสุดฝัน เดือนลับฟ้า เหมือนดารานั้นสิ้นสุดจันทร์ เปรียบเธอและฉัน ก็ไม่อาจกลับมาพบกันได้ เพื่อรักนี้ของเธอและชายคนอื่น ฉันยอมขมขื่น กล้ำกลืนทุกข์ตรม อารมณ์หวั่นไหว เจ็บคราวนี้เพราะฉันเอง หลงทางแสนไกล กว่าจะพบเธอใหม่ ต้องทนช้ำใจร้องไห้เพราะเธอ เพื่อรักนี้ของเธอและชายคนอื่น ฉันยอมขมขื่น กล้ำกลืนทุกข์ตรม อารมณ์หวั่นไหว เจ็บคราวนี้เพราะฉันเอง หลงทางแสนไกล กว่าจะพบเธอใหม่ ต้องทนช้ำใจร้องไห้เพราะเธอ

ในใจเธอนั้น มีฉันคนเดียวอยู่ซะเมื่อไหร่ เธอคอยห่วงใย แบ่งรักมากมายให้ใครหลายคน จริงใจทั่วกัน เวียนกันชื่นชม ฉันยอมขื่นขม ไม่บอกไม่เตือนเหมือนยิ่งได้ใจ จริงใจเสมอเมื่อฉันใกล้เธอ เพื่อเธอรักหลอก ไม่บอกก็รู้ไม่ดูก็เห็น เช่นนี้เรื่อยมา รักเธอสับสนจนใจระอา ฉันปรารถนา จะเปิดสภาหัวใจประชุม ยกมือไม่ไว้วางใจ ถอนใจไม่อยากแย่งยื้อ รักคนจับปลาสองมือ คืนความรักเคยผูกพัน ค้านใจ ไม่ไว้วางตน หลงกลจนใจร้าวราน เปิดใจขอเป็นฝ่ายค้าน ยกมือไม่ไว้วางใจ เธอยังสนอง ตอบฉันว่ารักอยู่เต็มหัวใจ ใจจริงอยากฟัง รากรักให้จมลึกลงก้นใจ กลัวเธอจะไปขุดค้นขึ้นใหม่ ทนให้อภัยฉันยอมไม่ได้ ไม่ไว้ใจเลย

ก่อนจะเอ่ยคำว่ารักให้กับใครคิดดูให้ดี จงตรองลองนึกคิดดูอีกที ว่าใจนี้ยังว่างหรือเปล่า และอย่าเอ่ยคำว่ารักให้กับใครทั้งไม่มั่นใจ หลอกกันให้รักแล้วมาจากไป ลอบทำร้ายหัวใจยับเยิน อาจจะต้องช้ำชอกช้ำ เพราะความที่ไม่แน่ใจ ลงเอย ลงเอย กับใครคิดให้แน่นอน ทั้ง ทั้ง รู้ รู้ แต่อยากให้คิดดูใหม่ รักที่มีให้ มันซ้ำมันซ้อนกับใคร มั่นใจเสียก่อน อย่าเพิ่งเอ่ยคำว่ารัก ออกมาเลยฉันเคยผิดหวัง เมื่อเธอมั่นใจว่าไม่เดินสวนทาง กับรักนั้นมั่นใจเสียก่อน ความรักเธอมีความหมาย ต่อเมื่อใจนั้นมีเหตุผล หากว่าเธอเลือกใคร ทั้งที่ใจสับสน ก็อย่าหวังว่าคือรักแท้แน่นอน อาจจะต้องช้ำชอกช้ำ เพราะความที่ไม่แน่ใจ ลงเอย ลงเอย กับใครคิดให้แน่นอน ทั้ง ทั้ง รู้ รู้ แต่อยากให้คิดดูใหม่ รักที่มีให้ มันซ้ำมันซ้อนกับใคร มั่นใจเสียก่อน รักที่มีให้ มันซ้ำมันซ้อนกับใคร มั่นใจเสียก่อน

เมื่อเหตุการณ์นั้นมันจบลง ฉากสุดท้ายก็ใครเล่าเป็นคนปิด ก็สิ่งที่เหลือคือความช้ำ เจ็บไม่จำช้ำยังไม่พอ ไม่มีทางคืนกลับมา ที่เดิมนั้นคงเป็นไปไม่ได้ จะไปไหนตามแต่ใจ เพียงแต่ขอให้ไกลจากเธอ เมื่อใจมีเท้าก้าวต่อไป จะไปไหนหัวใจจะคอยกำหนด ไม่อยากเห็นและไม่อยากจำ มันจะทำให้ใจหลงทาง ฉากสุดท้ายก็มักเป็นอย่างเงี้ยะ ไม่เคยจะมีสิ่งใดแน่นอน ตัวยังเย็นแต่ใจมันร้อน นอกมันอ่อนแต่มันแข็งใน ใช่ความรักนั้นมันยิ่งใหญ่ นั่นกับใจของใครบางคน แต่กับฉันนั้นมันสับสน จนทนไม่ไหว จะมัวเสียน้ำตาทำไม เจ็บไม่จำช้ำใจช่างมัน ทุกชีวิตนั้นต้องแข่งขัน สู้มันต่อไป หากพลั้งพลาดไปช่างมัน รักนั้นเหมือนเกมส์กีฬา จะเสียน้ำตาทำไม เจ็บไม่จำช้ำช่างมัน สิ

สิ้นสุดกันเพียงแค่นี้ สิ้นเยื่อใยสัมพันธ์ สิ่งที่เราเฝ้าฝัน ดุจวิมานไม่มีวันเป็นจริง รู้อยู่ว่ารักเธอแค่ไหน ซึ้งอยู่แก่ใจทุกสิ่ง ยังคิดจะหนีความจริง ทอดทิ้งคำสัญญา สิ้นสุดเพียงแค่นี้ ดีกว่ามาช้ำใจทีหลัง จะเกิดเป็นแผลเรื้อรัง คงตายทั้งที่ยังหายใจ คำว่ารักจากเธอ พูดเหมือนเป็นของหาง่าย เธอไม่ซึ้งถึงใจ จึงหลอกลวงชายหลายคน ช้ำแค่ไหนใครไม่รู้ จะสู้เก็บความทุกข์ทน สิ้นสุดความหมองหม่น สาปสิ้นคนหลายใจ สิ้นสุดเพียงแค่นี้ ดีกว่ามาช้ำใจทีหลัง จะเกิดเป็นแผลเรื้อรัง คงตายทั้งที่ยังหายใจ คำว่ารักจากเธอ พูดเหมือนเป็นของหาง่าย เธอไม่ซึ้งถึงใจ จึงหลอกลวงชายหลายคน ช้ำแค่ไหนใครไม่รู้ จะสู้เก็บความทุกข์ทน สิ้นสุดความหมองหม่น สาปสิ้นคนหลายใจ

โปรดหยุดยั้งคิด และจงทบทวนใจเธอให้ดี ลองถามตัวเองดูอีกทีว่าใคร ที่จะเอาใจเธอ และรักเธอเท่าฉันไปได้ พอมีไหมใครวานบอกที อย่าปิดบังเลย เพราะตาของตัวเธอเองมันบอก บอกว่าหัวใจเธอกำลังเป็นอื่น ตัวเธอที่ฉันเห็น เธอแท้จริงเป็นคนเริงรื่น ทำไมเดี๋ยวนี้ดูเหม่อลอย มีเรื่องใดคับใจเธอ เธอจึงมาเปลี่ยนไปง่ายดาย บอกมาซิมีใครใหม่ เธอจึงมาเปลี่ยนใจจากฉัน จะร้องไห้คร่ำครวญไปไย แม้มีเรื่องใดสำคัญเผยใจพูดกัน ไม่ต้องหวั่นไหวหรือกลัวเปิดเผยไปให้รู้ดีชั่ว ฉันเองพร้อมจะทำตัว ตามใจเธอทุกขั้นตอน โปรดหยุดยั้งคิด และจงทบทวนใจเธอให้ดี ลองถามตัวเองดูอีกทีลองใหม่ ถ้าหากคลุมเครือ เหมือนดังที่เธอกำลังทำไป จะยอมฝืนใจไปจากเธอ อย่าปิดบังเลยเพราะตาของตัวเธอเองมันบอก บอกว่าหัวใจเธอกำลังเป็นอื่น ตัวเธอที่ฉันเห็น เธอแท้จริงเป็นคนเริงรื่น ทำไมเดี๋ยวนี้ดูเหม่อลอย มีเรื่องใดคับใจเธอ เธอจึงมาเปลี่ยนไปง่ายดาย บอกมาซิมีใครใหม่ เธอจึงมาเปลี่ยนใจจากฉัน จะร้องให้คร่ำครวญไปใย แม้มีเรื่องใดสำคัญเผยใจพูดกัน ไม่ต้องหวั่นไหวหรือกลัว เปิดเผยไปให้รู้ดีชั่ว ฉันเองพร้อมจะทำตัว ตามใจเธอทุกขั้นตอน โปรดหยุดยั้งคิด และจงทบทวนใจเธอให้ดี ลองถามตัวเองดูอีกทีลองใหม่ ถ้าหากคลุมเครือ เหมือนดังที่เธอกำลังทำไป จะยอมฝืนใจไปจากเธอ จะยอมฝืนใจไปจากเธอ

คนอย่างฉัน คงมีแค่เพียงฝัน สิ่งที่ฝัน ร่วมกันในวันเก่า อยากจะคอยเตือนใจ ที่ปวดร้าว เจ็บและจำ จำฝังใจ จะไม่ขอวอน ให้เธอกลับคืนมา จะไม่เสียน้ำตาให้กับเธอ เจ็บและช้ำเท่าใด ก็ใจของฉันเอง คนอย่างเธอ ไม่มีหัวใจ อาจจะยืนมอง บนหนทางสิ้นหวัง อยากจะคอยฟัง วันที่เธอปวดร้าว หากมีวันใด วันที่เธอถูกเขาทำลาย คงสะใจ โปรดจงไปในทางที่ เธอต้องการ จะทนยอมทำใจที่เคยผิดหวัง ที่ผิดพลั้งพลาดไป ฉันยอมให้เธอ

นิ่มจริงนะ นิ่มนวลจริงนะ เธอฆ่าฉัน เลือดเย็น เธอหลอกฉันมาเพื่อเซ่น ความต้องการเธอหรือ เธอมีใครอยู่ในหัวใจ ยังมาให้ท่าให้ทาง พอเธอสม ใจทุกอย่าง เธอก็สลัดตัดฉัน กว่าจะรู้ มันก็เกินสาย สุดที่จะไหวทัน เธอเชือดฉัน โดยฉันหวั่น ยังไม่ทันได้กระดิกตัว

อยากจะรู้ใจเธอจริงนะ อะไรที่ทำให้เธอ ไม่อยากพบอยากเจอ ถึงมองหน้าฉันอย่างเอือมระอา คิดว่าเธอแกล้งหลอก หยอกกันเล่นเหมือนเช่นเคยมา โดนหลอกเต็มเปา เดาใจผิดหนักหนา จึงเจ็บไม่รู้ตัว ใครเขาสอนใจเธอ อยากรู้จริงเออเธอถึงเวอร์ไป อยู่ดีคิดเปลี่ยนใจ เธอช่างโหดร้ายได้อย่างน่ากลัว สอนให้ใช้คารม หลอกชื่นชมแท้ใจไม่ชัวร์ จึงตกกระไดพลอยโจนน่าปวดหัว กลัวประวัติซ้ำรอย คงเป็นวิชามาร พร่าพลาญหัวใจหลายคน มารยาร้อยเล่ห์กล ฝึกฝนได้อย่างช่ำชอง ความสวยเธอเป็นต่อ คารมไม่เป็นรอง แม้นหากใครเจอ เธอเป็นต้องหมอง ไม่ตายก็เลี้ยงไม่โต

เพราะวัยเรายังหวาน จึงต้องการคนใกล้ เมื่อพอใจรักมันง่าย ไปเกือบทุกราย จริงและไม่จริงรักปนเปเคล้าไป ไม่นึกเลยเจอรักมีเจ้าของ คนเคียงใกล้เธอ รู้และเห็นตลอด โกรธเป็นไฟ แค้นและเคืองเกือบมีเรื่องกัน โชคดีงานนี้รอดมาบุญแล้วนั่น หวิดโดนตะบันคลุกฝุ่น ลุ้นแทบตาย ขออภัยฉันไม่รู้จริงจริงเชื่อใจ มือใหม่เพราะฉันมันยังไม่เคย ขอโทษ ขอร้องนะอย่าเคืองโกรธเลย ฉันมันโง่ขอโทษที ขออภัยฉันไม่รู้จริงจริงเชื่อใจ มือใหม่เพราะฉันมันยังไม่เคย ขอโทษ ขอร้องนะอย่าเคืองโกรธเลย ฉันมันโง่ขอโทษที

อยากรู้ว่าใจคน เช่นเธอมีกี่ใจ ไยไม่พอกับความรัก กักเก็บหมักหมมใจของคน แช่เย็นอยู่อย่างนั้น ทำเหมือนเราไม่ใช่คน หยุดนิดและคิดดู แค่เพียงสักอึดใจ ใครทุ่มเทมากกว่ากัน โปรดตรองและคิดถึงหัวใจ ที่ดองอยู่อย่างนั้น สักวันมันต้องช้ำตาย ทีละน้อยละน้อยนั่นช้ำอยู่ทุกวัน เพราะรักเธอทรมาน จนบางครั้งก็อยากตาย หัวใจคนเช่นนี้ เปลี่ยนไปง่ายสิ้นดี แล้วจะให้ฉันทนเพื่อใคร เธอเป็นคนที่ไร้ค่า คล้ายดังยักษ์มาร ปล่อยกันไปเลยดีกว่า ฉันต้องแหลกลาญ เส้นทางเราสั้น ปล่อยให้ฉันสู้ทนเพื่อฉันเอง ขาดเธอแล้วฉันคงไม่ตาย ทีละน้อยละน้อยนั่นช้ำอยู่ทุกวัน เพราะรักเธอทรมาน จนบางครั้งก็อยากตาย หัวใจคนเช่นนี้ เปลี่ยนไปง่ายสิ้นดี แล้วจะให้ฉันทนเพื่อใคร

ก่อนใจฉันนั้นรักเธอยิ่งสิ่งใด ผิดเพียงไหน มิเคยเคืองโกรธสักที แต่มาครั้งนี้ ห้ามใจไว้ไม่ไหวจริงจริง เลือดในกาย ร้อนพุ่งเป็นควันพล่านออกมา เจอะตำตา เห็นชัดเจนและโปร่งใส เธอคู่เคียงใคร ก้าวเดินไปต่อหน้าตา สุดจะทนดูเธอ หยามใจกันพลันรีบเดินเลี่ยงมา ครั้งนี้ตำตา และสุดจะตำใจที่สุดเลย วันหนึ่งหรอกหนาแล้วจะรู้สึก แล้วเธอจะรู้สึก วันใดเธอเดินทางพลาดไป เจ็บปวดใจใครจะดูแลและสนใจ จะโกรธจะแค้นเธอสักเท่าไหร่ ก็ทำใจไม่ได้ เธอจะเป็นจะตายทั้งคน ทนดูไม่ได้ จะโกรธจะแค้นเธอสักเท่าไหร่ ก็ทำใจไม่ได้ เธอจะเป็นจะตายทั้งคน ทนดูไม่ได้

นึกอยู่แล้วเหมือนกัน สักวันรักคงเหินห่าง เดินจากกันคนละเส้นทาง ก็ต่างคนใช่อารมณ์ ควบคุมไม่อยู่ คนเกิดมาพึ่งกัน ใจต่างกันทุกดวง มีเหตุผลมีคิดหลอกลวง ขึ้นอยู่กับความจริงใจ ให้กันเท่าไหร่ คัดค้าน ใจไม่ต้องการ จะทนอีกนานจะทิฐิกันเท่าใด คัดค้าน ใช่คิดจะพาล เพียงแต่ต้องการ ให้เธอเข้าใจฉันบ้าง ไม่มีใครเป็นต่อ และไม่มีใครเป็นรอง โกรธกันนิดเดียวไยต้อง โมเมเหมือนจะนอกใจ คนเก็บใจไว้รอ กับคนที่มีที่ไป ความผูกพันดูเหมือนห่างไกล ก็อยากให้ดูที่เคย เรื่องเพียงนิดหน่อย

หยาดน้ำไหลซึม ซึมจนท่วมตา รวยระรินไหลมาเสียจนเอ่อใจ เหน็บหนาว ร้าวรอนเพราะความอ่อนไหว ทรมานหัวใจเพราะเธอหลอกฉัน มันเป็นเวรหรือกรรมปางก่อน ที่ตามมารับกรรม ได้อย่างสาใจจริงจริง นี่หรือเรา เธอทำลายหัวใจ ฉันขาดยับเยินลง ไม่มีแม้แต่คำลา หรือบอกกล่าวสักคำ ใจฉันที่จมอยู่กับเธอ เจ็บเจียนตายแทบขาดใจ เราก็คงจบลงพร้อมช้ำจริงจัง ทนระบมปวดใจ เพราะรักเลือนลาง ช้ำเกินที่จะช้ำ ช้ำเกินที่จะช้ำ มันเป็นดังบทเรียนที่ จดจำ เพราะคนอย่างเธอ หยาดน้ำไหลซึม ซึมจนท่วมตา รวยระรินไหลมาเสียจนเอ่อใจ เหน็บหนาว ร้าวรานเพราะความอ่อนไหว ทรมานหัวใจเพราะเธอหลอกฉัน มันเป็นเวรหรือกรรมปางก่อน ที่ตามมารับกรรม ได้อย่างสาใจจริงจริงนี่หรือเรา เธอทำลายหัวใจ ฉันขาดยับเยินลง ไม่มีแม้แต่คำลา หรือบอกกล่าวสักคำ ใจฉันที่จมอยู่กับเธอ เจ็บเจียนแทบขาดใจ

เจ็บมามาหมายหลายครั้ง ความหลังยังฝังใจ เจ็บมาไม่รู้เท่าไร หัวใจมันมีแต่รอยแผล มีใครสักคนบ้างไหม สนใจมาเหลียวแล ขอคนที่มีรักแท้ รักษาบาดแผลนึกว่าเอาบุญ ขอ ความรักที่ดี ขอสักทีจะไม่ลืมพระคุณ ขอ คนรักที่ดี รับรองชาตินี้จะไม่ลืมพระคุณ เจ็บมามาหมายหลายครั้ง ความหลังยังฝังใจ เจ็บมาไม่รู้เท่าไร หัวใจมันมีแต่รอยแผล มีใครสักคนบ้างไหม สนใจมาเหลียวแล ขอคนที่มีรักแท้ รักษาบาดแผลนึกว่าเอาบุญ ขอ ความรักที่ดี ขอสักทีจะไม่ลืมพระคุณ ขอ คนรักที่ดี รับรองชาตินี้จะไม่ลืมพระคุณ ขอ ความรักที่ดี ขอสักทีจะไม่ลืมพระคุณ ขอ คนรักที่ดี รับรองชาตินี้จะไม่ลืมพระคุณ ขอ คนรักที่ดี รักฉันสักทีจะไม่ลืมพระคุณ มีไหม คนรักที่ดี รักฉันสักทีจะไม่ลืมพระคุณ

เจอจังจังเลยที่กลางใจฉัน หยามเย้ยกัน ควงคู่คลอเคล้าเคลีย สวมหน้ากาก ปิดปากหลับตาเสีย เพลียหัวใจ ภาพไม่อยากมอง เธอจงใจที่จะทำให้เห็น เน้นเน้นเปิดความจริงให้ดู ไม่รักกันยังไม่ทันได้รู้ ช้ำน่าดูพูดไม่ออกเลย เธอคงเป็นจอมเผด็จการ ผลาญใจ คนช้ำเจียนตายยังจะมาซ้ำเติม และต่อจากนี้ คงไม่มีเหมือนเดิม ลืมครั้งเรารักกัน ทำทารุณจริงแม่คุณทูนหัว เธอคงมีหัวใจซาดิสม์ หวานคารมคมมีดอาบยาพิษ คอยคิดวางแผนเผด็จการ เธอคงเป็นจอมเผด็จการ ผลาญใจ คนช้ำเจียนตายยังจะมาซ้ำเติม และต่อจากนี้ คงไม่มีเหมือนเดิม ลืมครั้งเรารักกัน ทำทารุณจริงแม่คุณทูนหัว เธอคงมีหัวใจซาดิสม์ หวานคารมคมมีดอาบยาพิษ คอยคิดวางแผนเผด็จการ คอยคิดวางแผนเผด็จการ คอยคิดวางแผนเผด็จการ

มีอะไรกับฉันหรือคะคุณพระเอก… จึงมายืนทำซึมเหม่อลอยอย่างกับในหนัง ฉันคงไม่ใช่นางเอก อยู่ในบทต้องอดต้องทน แสนใจเย็น หวานนิ่ม สิ้น สมัย ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฉันต้องขอตัว กลัวน้ำตาความหลังจะรั่วออกมาให้เห็น เพราะน้ำตา ฉันมีค่า หากจะหลั่งต้องเหตุจำเป็น ไม่อยากหลั่ง ให้ความหลัง ที่ เก่า ไป ไปเถอะไป จงไป ไปซะ ไปให้ไกลไกล เจอกับฉันที่ใด ไม่ต้องมาทัก ฉันจะพักเรื่องรัก เรื่องรก เรื่องราวในใจ ไปเถอะไปให้ไกล เท่าใดยิ่งดี .ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฉันต้องขอตัว กลัวน้ำตาความหลังจะรั่วออกมาให้เห็น เพราะน้ำตา ฉันมีค่า หากจะหลั่งต้องเหตุจำเป็น ไม่อยากหลั่ง ให้ความหลัง ที่ เก่า ไป ไปเถอะไป ไปซะ ไปซิ ไปที่เคยไป ย้อนกลับมาทำไม กันอีกตรงนี้ เข้าทางไหน ออกไปทางนั้น ทางเดิมแหละดี ที่นี่คงไม่มีเรื่องน่าสนใจ ที่นี่คงไม่มี นางเอกหนังใคร

ฉันก็คิด สงสัย มานานเพียงแต่ไม่กล้าถาม กลัวเธอจะว่าฉันน่ารำคาญ พาลทำตัวไม่ถูกยิ่งไม่พูด ยิ่งทำให้กลัว กลัวจะตาย อยู่แล้วก็จะพยายามคิดว่าไม่จริง แต่มันก็ชัวร์ อยู่แล้วเธอ หนีหน้า ไม่มาพูดจา เธอ หายใจเป็นเขาทุกทีลอง คิดดู เธอทำอย่างนี้ จะให้ฉันไปมองหน้าใครเธอเคยรักฉันมากยังไง ใครต่อใคร ก็รู้จะให้มันเลวจะร้ายลงไป มันกัดใจ ฉันอยู่เธอทำไมเจ้าชู้จริงๆ ตัวอะไรเข้าสิงมันเป็นความจริง หรือไม่จริงที่เธอจะชิ่ง ฉันแล้ว เธอ หนีหน้า ไม่มาพูดจาเธอ หายใจเป็นเขาทุกที ลอง คิดดู เธอทำอย่างนี้จะให้ฉันไปมองหน้าใคร เธอเคยรักฉันมาก ยังไงใครต่อใคร ก็รู้ จะให้มันเลวจะร้ายลงไปมันกัดใจ ฉันอยู่ เธอทำไมเจ้าชู้จริงๆตัวอะไรเข้าสิง มันเป็นความจริงหรือไม่จริง ที่เธอ จะชิ่ง ฉันแล้วเธอ หนีหน้า ไม่มาพูดจา เธอ หายใจเป็นเขาทุกทีลอง คิดดู เธอทำอย่างนี้ จะให้ฉัน ไปมองหน้าใครจะ เอาฉัน ไปไว้ ที่ไหน โหด กัดใจ เกิน ไป

แปลก ใจ ไหมฉันเปลี่ยน ไป ใช่ไหม ก็พร้อม จะเป็น แบบ คน ใหม่จะขอ ลง ทุน เปลี่ยน แปลงครั้งยิ่งใหญ่จะรัก จริงใจ อย่างไง ก็คง เป็นอย่าง เดิมถูก ใจ เธอไหม ที่เปิด ใจ ให้เลยวันนั้น บางคำ ไม่กล้า เอ่ย ก่อนนั้น ไม่เคย แสดงเพราะยังใหม่ แต่แล้ว ดูใจ อยู่นานก็เลย จะเปิด ใจ เต็มๆ เลย ให้เห็น เต็มๆ ตาไม่มีเหลือ เต็มๆ โชว์ ให้เห็น จนหมดใจเต็มๆ ใจ ได้รัก และห่วงใย เก็บเอาไว้ ไม่เคย ให้ใครเต็มๆ เลย ให้เห็น เต็มๆ ตา ไม่มีเหลือ เต็มๆ โชว์ให้เห็น จนหมดใจ เต็มๆ ใจ ด้วยรัก และห่วงใยอยู่ที่ใจ ของเธอ ผู้เดียว ถูก ใจ เธอไหมที่เปิด ใจ ให้เลย วันนั้น บางคำ ไม่กล้า เอ่ยก่อนนั้น ไม่เคย แสดง เพราะยังใหม่แต่แล้ว ดูใจ อยู่นาน ก็เลย จะเปิด ใจเต็มๆ เลย ให้เห็น เต็มๆ ตา ไม่มีเหลือ เต็มๆ โชว์ให้เห็น จนหมดใจ เต็มๆ ใจ ได้รัก และห่วงใยเก็บเอาไว้ ไม่เคย ให้ใคร เต็มๆ เลย ให้เห็น เต็มๆ ตา ไม่มีเหลือ เต็มๆ โชว์ให้เห็น จนหมดใจ เต็มๆ ใจ ด้วยรัก และห่วงใยอยู่ที่ใจ ของเธอ ผู้เดียว เต็มๆ เลย ให้เห็น เต็มๆ ตาไม่มีเหลือ เต็มๆ โชว์ ให้เห็น จนหมดใจเต็มๆ ใจ ได้รัก และห่วงใย เก็บเอาไว้ ไม่เคย ให้ใครเต็มๆ เลย ให้เห็น เต็มๆ ตา ไม่มีเหลือ เต็มๆ โชว์ให้เห็น จนหมดใจ เต็มๆ ใจ ด้วยรัก และห่วงใยอยู่ที่ใจ ของเธอ ผู้เดียว

เมื่อคืนนี้ ฉันคิดมากไปทำให้ฉันนอนไม่หลับไม่อยากนับ ฉันคิดอะไร เกี่ยวพันเธอและฉัน เสียทุกทีตั้งแต่เราทำงาน กันวันพบรู้จัก จวบจน ก่อนจากวันนี้ ห่างเธอแล้ว อารมณ์ ไม่ดีเหตุการณ์นี้ มันเกิดเรื่อยมานั่งนอนนึก แล้วถามตัวเอง ว่าเธอน่ะสำคัญเท่าไหร่ตอบกับใจถามซ้ำทำไมก็เธอคนซึ้งๆ ทุกเวลา หากไม่มองนัยน์ตากัน วันไหนรู้สึก จิตใจ จะเกิดปัญหาอยากจะรู้ เธอไปกับใคร อยู่กับใคร ทำไรรึเปล่าธุรกิจ เธอดีเพียงใดต่างกันเพียงไหน ธุรกิจเรา แบบเบาๆ เป็นงานจ๊อบเล็ก จ๊อบใหญ่ถ้าใหญ่ ใหญ่ขนาดไหน คนดำเนินงาน ประธานเป็นใครดียังไง ถึงหายเงียบฉี่ กักตัวเธอไป หลายที หลายที งานใหญ่ซินั่งนอนนึก แล้วถามตัวเอง ว่าเธอน่ะสำคัญเท่าไหร่ตอบกับใจถามซ้ำทำไมก็เธอคนซึ้งๆ ทุกเวลา หากไม่มองนัยน์ตากัน วันไหนรู้สึก จิตใจ จะเกิดปัญหาอยากจะรู้ เธอไปกับใคร อยู่กับใคร ทำอะไรรึเปล่าธุรกิจ เธอดีเพียงใดต่างกันเพียงไหน ธุรกิจเรา แบบเบาๆ เป็นงานจ๊อบเล็ก จ๊อบใหญ่ถ้าใหญ่ ใหญ่ขนาดไหน คนดำเนินงาน ประธานเป็นใครดียังไง ถึงหายเงียบฉี่ กักตัวเธอไป หลายที หลายที งานใหญ่ซิธุรกิจ เธอดีเพียงใด ต่างกันเพียงไหน ธุรกิจเราแบบเบาๆ เป็นงานจ๊อบเล็ก จ๊อบใหญ่ ถ้าใหญ่ ใหญ่ขนาดไหนคนดำเนินงาน ประธานเป็นใครดียังไง ถึงหายเงียบฉี่ กักตัวเธอไป หลายที หลายที งานใหญ่ซิ

นอนคนเดียว ให้เหลียวอาลัย สุดหักใจ ถึงใครบางคน อดไม่ทน ถึงคนบางคน พร่ำบ่น จนใจสะเทือน ความทรงจำ ทุกวันยังเตือน ยังไม่เลือน หลุดจากดวงใจ อยากรู้นัก เขาดี เพียงใด ขนาดทำให้เธอลืมฉันลง ลืม ก็กะจะลืม ให้ได้ มันก็ทำ ไม่ได้ซักที เก็บความหวัง ที่เหลือ ที่มี หวังบางที เธอจะมา นอนคนเดียว ไม่มีใครมา ดั่งดวงตา หลับลงช้าช้า เกิดเป็นเธอ ได้คงดีกว่า เพราะเธอ นั้นคงไม่ ได้นอนคนเดียว ลืม ก็กะจะลืม ให้ได้ มันก็ทำ ยังไม่ได้ซักที เก็บความหวัง ที่เหลือ ที่มี หวังบางที เธอจะมา นอนคนเดียว ไม่มีใครมา ดับดวงตา หลับลงช้าช้า เกิดเป็นเธอ ได้คงดีกว่า เพราะเธอ นั้นคงไม่ ได้นอนคนเดียว.

มายา ดาราเร้าใจ อบอุ่นเพียงใด ทุกข์และทน เท่าไหร่ ก็ไขว่ก็คว้า มายา ลวงตาหลอนคน ยากดีมีจน ล้วนทุกคน ยอมทน ตกเป็นทาสมัน ยอม เสียรู้สูญสิ้น วิญญา ลืม จนหมด กระทั่งคนที่ ลำบากกันมา ยอม เสียรัก เสียชื่อ บูชา เพียง เพื่อให้ได้มาซึ่งใจ อันปรารถนา มายา มายาเร้าใจ อบอุ่นเพียงใด ทุกข์เท่าไหร่ มีใคร กี่คน เล่ารู้ มายา ยังรุมเร้าใจ ให้เป็นอย่างนี้ ถึงวันดี ซักที จะดัง ให้ดู ยอม เสียรู้สูญสิ้น วิญญา ลืม จนหมด กระทั่งคนที่ ลำบากกันมา ยอม เสียรัก เสียชื่อ บูชา เพียง เพื่อให้ได้มาซึ่งใจ อันปรารถนา มายา มายาเร้าใจ อบอุ่นเพียงใด ทุกข์เท่าไหร่ มีใคร กี่คน เล่ารู้ มายา ยังรุมเร้าใจ ให้เป็นอย่างนี้ ถึงวันดี ซักที จะดัง ให้ดู